Aποσβολωμένος ο Ελληνικός λαός, παρακολουθεί ένα πενταετές θέατρο του παραλόγου. Τίτλος του: «Καταστροφή με το ευρώ ή με τη δραχμή»; Πρωταγωνιστές, της σουρεαλιστικής αυτής παράστασης που παίζεται στην πλάτη του, αναλώσιμοι Έλληνες, πολιτικοί και δημοσιογραφικοί αστέρες, με απύθμενο θράσος κι απάθεια ψυχοπαθούς προκειμένου να επιτύχουν το στόχο τους. Βασική τους επιδίωξη να υπηρετήσουν δουλικά τα ξένα αφεντικά τους, τα οποία μόλις τους ξεζουμίσουν, τους
απορρίπτουν στον κάλαθο των αχρήστων αφού πρώτα τους εξευτελίσουν.

Οι ξένοι σκηνοθέτες, της ως άνω παράστασης, μολονότι ικανότατοι στο «έργο» τους, υπηρετούν κι αυτοί, εκόντες άκοντες (το παρελθόν γαρ ύποπτο και καταγεγραμμένο) με τη σειρά τους χορηγούς που δεν είναι άλλοι απ’ τη μικρή κάστα, των …οραματιστών της Παγκοσμιοποίησης! Μια μικρή κλίκα κεντρικών τραπεζιτών, απανταχού στον κόσμο, με εμμονή την παγκόσμια κυριαρχία, έχουν επιβάλλει (από το 2010) στους Έλληνες πολιτικούς υποτακτικούς τους, την καταστρατήγηση κάθε ορθόδοξης, δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής, για αντιμετώπιση κρίσεων. Κάθε ορθή οικονομική πρακτική έχει ανατραπεί στην περίπτωση της Ελλάδας. Κόντρα στη λογική, αυξάνουν διαρκώς τους φόρους σε μια χώρα με 28% ανεργία και με εκατομμύρια πολιτών, να ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας για να επιτύχουν …ανάπτυξη! Παράλληλα κι ενώ αυτή αδυνατεί, να αποπληρώσει το ήδη δυσθεώρητο χρέος της, τη χρεώνουν μ’ επιπλέον δανεικά ώστε να το καταστήσουν …βιώσιμο!

Από την άλλη, οι «ανεξάρτητοι» (ως προς κάθε μορφής ευαισθησίες) Κεντρικοί Τραπεζίτες έχουν στραγγίσει τη ρευστότητα στην Ελλάδα ενώ πολύ σύντομα θα το επιβάλουν σ’ όλο τον κόσμο. Ο σκοπός τους προφανής. Πώς να επιβληθεί η Παγκοσμιοποίηση που «οραματίζονται» αν δεν υποφέρουν οικονομικά όλοι οι λαοί; Αν οι Γερμανοί, οι Αμερικανοί ή όποιοι άλλοι αποκτήσουν υπερβολική οικονομική δύναμη γιατί να υποταχθούν σε παγκόσμια κυβέρνηση; Επέβαλαν λοιπόν στην «ισχυρή» Γερμανία, να υπερχρεώσει τον Ευρωπαϊκό Νότο, καταστρέφοντας τους καλύτερους πελάτες, της ισχυρής βιομηχανίας της! Τα δισεκατομμύρια δε που κέρδισε ως τώρα, αποτελούν «Δούρειο Ίππο» της «ισχυρής» Οικονομίας της που συρρικνώνεται απ’ τα πολλά ευρώ που οι πολίτες της υποχρεώθηκαν, να εισφέρουν σε χώρες δίχως μέλλον, υπονομεύοντας την εθνική υπόσταση της χώρας τους.

Κλείνοντας την παρένθεση για την Γερμανία, αναρωτιέμαι γιατί σημαντική μερίδα του Ελληνικού λαού, πληρώνει και ξαναπληρώνει για να δει την ίδια παράσταση; Πώς γίνεται, να καταφέρνουν τόσο ατάλαντοι ηθοποιοί, χαμηλοτάτου κατά τεκμήριο επιπέδου (εξαίρεση ο κ. Τσίπρας που αποδείχτηκε μεγάλος πολιτικός απατεώνας), να μεσουρανούν επί ένα διάστημα στην Ελληνική πολιτική σκηνή μέχρι να τους απομακρύνουν οι σκηνοθέτες, αντικαθιστώντας τους με άλλους;

Μα είναι ολοφάνερο. Το έχω ξαναγράψει αρκετές φορές αλλά χρειάζεται να το επαναλάβω. Όταν οι περισσότεροι πολίτες, ψυχολογικά καταρρακωμένοι και οικονομικά εξαθλιωμένοι στην πλειοψηφία τους από την οικονομική κρίση κι έχοντας πλέον χάσει την Πίστη τους στην Ευσπλαχνία του Θεού, φοβούνται και τη σκιά τους, είναι επόμενο, να αποδέχονται δουλικά κάθε ξένη κατοχή. Λαός που σημαντική μερίδα πολιτών του, διακατέχεται από φοβίες κι εμμονές, εύκολα υποτάσσεται και γίνεται αντικείμενο χειραγώγησης απ’ όσους επιθυμούν να τον κατακτήσουν. Σε κάθε δημοσκόπηση, εδώ και πέντε χρόνια, οι Έλληνες δηλώνουν την υποταγή τους στο νόμισμα – τοτέμ, σε πλειοψηφία 70% ως 80%! Τι σημασία έχει που δεν βλέπουν κανένα θετικό αποτέλεσμα παρά μόνο μνημόνια, φόρους, ανεργία και εξαθλίωση; Αρκεί να ανήκουν στην ίδια οικογένεια με τους «πολιτισμένους» (σε αρκετά μεγάλο ποσοστό κτηνοβάτες, παιδόφιλους) Ευρωπαίους.

Πολίτες που απεμπόλησαν ιδανικά κι αξίες, με τις οποίες μεγάλωσαν, που ανέχονται βλασφημίες προς τον Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους τους, χωρίς να αντιδρούν μήπως θεωρηθούν γραφικοί κι οπισθοδρομικοί, αναρωτιούνται μετά, «γιατί ο Θεός δεν αντιδρά»! Απόγονοι ηρώων που θυσίασαν τη ζωή τους «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία», καπηλευτές της ένδοξης Ιστορίας, του ηρωικού αυτού Έθνους, πολλοί σημερινοί Έλληνες τρέμουν στην ιδέα της …δραχμής! Τέτοια κατάντια! Είμαι σίγουρος πως αν ερωτηθούν «ποιοι θέλετε να σας κυβερνούν», πολλοί θ’ απαντήσουν «ξένοι τεχνοκράτες αφού οι πολιτικοί μας είναι όλοι διεφθαρμένοι». Πανέτοιμοι για Παγκοσμιοποίηση δηλαδή!

Ρωτώ όμως όσους έχουν παρόμοια αντίληψη. Θα ήταν οι πολιτικοί μας διεφθαρμένοι αν μια σημαντική μερίδα του λαού μας, δεν ήταν από την ίδια πάστα; Πόσοι δεν έτρεχαν πίσω απ’ τους πολιτικούς, για να διορίσουν τα παιδιά τους, εις βάρος αξιότερων; Πόσοι αγρότες δεν δήλωναν ψευδή στοιχεία για να εισπράττουν παράνομες επιδοτήσεις; Πόσοι εφοριακοί δεν εισέπρατταν μίζες για να σβήνουν παρανομίες, του …υγιούς ιδιωτικού τομέα που κάποιοι σήμερα εξιδανικεύουν; Πόσοι γιατροί δεν εκμεταλλεύονταν την αγωνία, ασθενών ή συγγενών τους, λαμβάνοντας φακελάκια, για να τους χειρουργούν γρηγορότερα; Οι έντιμοι υπάλληλοι αντιμετώπιζαν τη χλεύη των συναδέλφων τους επειδή συνήθως αποτελούσαν μειοψηφία.

Δεν θα ξεχάσω, περιμένοντας τη σειρά μου για ταξινόμηση πριν από πολλά χρόνια, τον υπεύθυνο, να ανεβαίνει μ’ ένα μέτρο στο χέρι, στο κλειστό φορτηγό ενός ταλαίπωρου επαγγελματία, άσχετου προφανώς με τις …διαδικασίες και να του ανακοινώνει κατόπιν με αυστηρότητα, πως έπρεπε η οροφή του, να είναι χαμηλότερη κατά …ένα πόντο, προκαλώντας του λιποθυμία! Θυμάμαι πριν 25 χρόνια αστυνομικό (απ’ τους υγιέστερους πάντως κλάδους), να περιγράφει γλαφυρά πώς πήγε με συνάδελφο, να συλλάβουν έμπορο ναρκωτικών. Όταν όμως μπήκαν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, χωρίς να αιφνιδιαστεί, πέταξε στο κρεβάτι ένα μάτσο χαρτονομίσματα. Στην ερώτησή μου πώς αντέδρασαν, απάντησε αφοπλιστικά με ερώτημα, «εσύ τι θα έκανες»; Όσοι γνωρίζουν στοιχειωδώς από ψυχολογία, καταλαβαίνουν απόλυτα τι εννοούσε και κυρίως τι έπραξε (με τον συνάδελφό του) ο …ποιητής!

Μ’ αυτή την αρρωστημένη νοοτροπία που διαπότισε την Ελληνική κοινωνία και εν πολλοίς εξακολουθεί και σήμερα, να υφίσταται σε κάποιους κλάδους παρά την κρίση, ήταν απολύτως φυσικό, οι πολιτικοί να είναι …αντάξιοι εκφραστές της! Και να χλευάζουν από πάνω πως «μαζί τα φάγαμε»! Κάποιος θα πει πως το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι. Σωστό αλλά τι σημασία έχει αν έφταιγαν περισσότερο οι πολιτικοί που διαμόρφωσαν το βρωμερό αυτό κλίμα ή οι πολίτες που το επιβράβευαν επί δεκαετίες;

Σ’ αυτό το περιβάλλον λοιπόν, οι Έλληνες καλούνται πάλι, να πάρουν μια υπεύθυνη απόφαση στις εκλογές που έρχονται. Οι περισσότεροι διακατέχονται από έντονο προβληματισμό για τη λήψη, της καλύτερης δυνατής απόφασης. Προσπαθώντας να βοηθήσω, προτείνω συγκεκριμένη διαδικασία σκέψης ώστε ο καθένας να πάρει μια λογική απόφαση, σύμφωνη με τη φιλοσοφία και τη στάση του.
Κατ’ αρχήν, υπάρχουν δύο γενικές κατηγορίες πολιτών. Όσοι πιστεύουν πως η έξοδος από το ευρώ συνεπάγεται καταστροφή (συντριπτική πλειοψηφία σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) κι όσοι δεν φοβούνται την επιστροφή στη δραχμή (σαφής προς το παρόν μειοψηφία). Όσοι ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία, δεν είναι ανόητοι. Αντιλαμβάνονται επακριβώς τις δυσκολίες που συνεπάγεται αλλά στον προβληματισμό τους, πέρα από οικονομικούς όρους, πλεονάσματα, χρεωκοπία, υποτίμηση κλπ, υπεισέρχονται έννοιες όπως εθνική κυριαρχία, ελευθερία, δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα. Ούτε ασφαλώς είναι ανόητοι ή λιγότερο πατριώτες, όσοι Έλληνες ανήκουν στην πρώτη κατηγορία. Η κριτική μου προς τους πολιτικούς δεν αφορά αυτούς, των οποίων την επιλογή, σέβομαι απολύτως. Απλά πιστεύω πως η επιλογή αυτή δεν στηρίζεται σε σύγκριση επιχειρημάτων αλλά έχει υποβληθεί κυρίως μέσα από μια καλλιεργούμενη φοβία από τα ΜΜΕ.

Όσοι λοιπόν ψήφισαν ναι στο τελευταίο δημοψήφισμα, ανήκουν στην 1η κατηγορία. Αυτή η κατηγορία έχει ευκολότερο έργο αφού οι επιλογές είναι πολλές:

α) Ο κορυφαίος, με διαφορά κατά τη γνώμη μου, «πολιτικός απατεώνας» αλλά ακόμη συμπαθής (αδυνατώ να καταλάβω γιατί) κ. Τσίπρας κι ο αυτοκόλλητος συνεταίρος του κ. Καμένος (δεν τον λες απατεώνα στο ερώτημα συνένοχος ή βλάξ)!

β) Οι δοκιμασμένοι επίσης «πολιτικοί απατεώνες», της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που απέρριψε τον Γενάρη ο Ελληνικός λαός. Οι μεν βουλευτές της Ν.Δ, θεωρούν πως ο κ. Τσίπρας εξαπάτησε (κυνικότερα απ’ αυτούς) τον Ελληνικό λαό ενώ αυτοί του ΠΑΣΟΚ, αισθάνονται την αδικία στο πετσί τους αφού «αποδείχτηκαν» οι εντιμότεροι μνημονιακοί που «λοιδορήθηκαν άδικα» επί μακρόν ενώ τώρα δικαιώθηκαν αφού όσοι τους κατηγορούσαν, «υπέκυψαν τελικά στο ρεαλισμό»!

γ) Νέα πρόσωπα από το «Ποτάμι» που ισχυρίζεται πως το ψηφοδέλτιό του απαρτίζεται από αδιάφθορα πρόσωπα ενώ ο αρχηγός του κατευθύνεται από το «όραμα», της συνεπούς εφαρμογής των μνημονίων ή την «Ένωση Κεντρώων» του κ. Λεβέντη που είναι πάντως πιο μνημονιακός κι από την κ. Μέρκελ!

Οι παραπάνω επιλογές δεσμεύουν φυσικά κι όσους ενώ ψήφισαν όχι στο δημοψήφισμα, αντιτίθενται στην πιθανότητα, επιστροφής στη δραχμή. Η λογική λέει πως η συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών, στη συντριπτική πλειοψηφία της, μάλλον θα κατευθυνθεί προς ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ που διαδήλωσαν την επιθυμία τους, να ξανακυβερνήσουν μαζί ώστε «απαλλαγμένοι απ’ τα βαρίδια του παρελθόντος», να βάλουν τάξη στην Ελληνική Οικονομία ώστε «τα φορολογικά βάρη να κατανέμονται δίκαια» στον Ελληνικό λαό και «να πληρώσουν επιτέλους οι διεφθαρμένοι του παρελθόντος». Ισχυρίζονται πως αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί είτε με τη συμμετοχή, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είτε με το «Ποτάμι» παρόλο που προφανώς θα συνεργαστούν και μ’ αυτά αν οι εξελίξεις (λέγε με δανειστές) το απαιτήσουν!
Για όσους πάλι στο τελευταίο δημοψήφισμα ψήφισαν όχι και δεν πιστεύουν στο ευρώ πάση θυσία, οι επιλογές λιγόστεψαν δραματικά. Απέμειναν τρεις:

α) Το ΚΚΕ, το μπετόν αρμέ, της απολυτότητας κι αοριστίας που το σύστημα προς το παρόν αφήνει αλώβητο ή επαινεί κιόλας για τη «σταθερή και συνεπή στάση» του αφού δεν συνεργάζεται με κανένα κι επομένως δεν απειλεί κανένα!

β) Η «Χρυσή Αυγή», με τους «φουσκωτούς» βουλευτές (δεν ειρωνεύομαι, δείτε μια φωτογραφία στη Βουλή και θα συμφωνήσετε), τα αυστηρά πρόσωπα και τη στρατιωτική πειθαρχία. Όποιος την επιλέξει, θα υποστεί κατόπιν τη ρετσινιά του φασίστα και το απροκάλυπτο κοινωνικό bullying, των στελεχών των κομμάτων, του περιβόητου «συνταγματικού, δημοκρατικού τόξου» και των συνοδοιπόρων τους δημοσιογράφων! Παρόλο που προσωπικά δεν την ψήφισα ως τώρα ούτε θα την ψηφίσω σ’ αυτές τις εκλογές, αναρωτιέμαι, με ποια λογική όλοι την απορρίπτουν ενώ την απέκλεισαν από την πρόσφατη τηλεοπτική αναμέτρηση – παρωδία αφού δεν αποτελεί παράνομο πολιτικό κόμμα ενώ κατεβαίνει νομίμως στις εκλογές;

γ) Η ΛΑΕ του κ. Λαφαζάνη και η «συνεργαζόμενη» κ. Κωνσταντοπούλου που κατά πάσα πιθανότητα παίζει το ρόλο αναχώματος και συγκράτησης, των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προς την πορεία τους κυρίως προς την Χρυσή Αυγή.

δ) Να μη συμμετέχουν στο «φιάσκο» των εκλογών αφού «όλοι ίδιοι είναι» ενώ το πρόσφατο δημοψήφισμα απέδειξε πως «ό,τι κι αν ψηφίσει ο Ελληνικός λαός, θα επιβληθεί τελικά αυτό που επιθυμούν οι «φίλοι» μας Ευρωπαίοι και Αμερικανοί».
Οφείλω εδώ να ξεκαθαρίσω με σαφήνεια την προσωπική μου θέση όπως κατά τη γνώμη μου πρέπει, να πράξουν όλοι οι πολίτες στο περιβάλλον τους, όποια κι αν είναι αυτή. Αρκεί βεβαίως, να στηρίζεται σε επιχειρήματα κι όχι σε αναπαραγωγή, φθαρμένων αποφθεγμάτων, των διεφθαρμένων πολιτικών και των συνεργατών τους δημοσιογράφων που απλώς μηρυκάζουν πως «το ευρώ είναι μονόδρομος» και που σε αγαστή συνεργασία με τους ξένους «τοκογλύφους» (επιτρέπεται ο όρος κ. Καμμένε και κ. Τσίπρα ή είναι πια φίλοι μας;), οδηγούν την Ελλάδα σε μακραίωνη δουλεία.
Με βαριά λοιπόν καρδιά δηλώνω πως προσανατολίζομαι προς το κόμμα του κ. Λαφαζάνη. Δεν με εκφράζει καθόλου όπως δεν με εκφράζει (για διαφορετικούς λόγους) καμμία από τις τρεις επιλογές που απέμειναν αφού είμαι βέβαιος για τη νέα πολιτική εξαπάτηση αλλά έχω ήσυχη τη συνείδησή μου για τους παρακάτω λόγους:

α) Θεωρώ λάθος επιλογή την αποχή, το λευκό και το άκυρο, παρόλο που παρέχει πολύ ισχυρά ερείσματα πλέον, σε όσους επιλέξουν παρόμοια στάση. Δεν μπορείς, να κατηγορήσεις πια εύκολα αυτόν που σε ρωτάει αφοπλιστικά: Δηλαδή αν σε ρωτούσε κάποιος με ποιον τρόπο θες να πεθάνεις, θα ήταν λογικό να επιλέξεις;

β) Ενώ η άθεη στάση, των περισσοτέρων στελεχών και μελών της ΛΑΕ, με απωθεί, με εξοργίζει και με βρίσκει παντελώς αντίθετο, η υποκρισία από την άλλη, των «Ορθοδόξων» υποκριτών, της ΝΔ κι όπως φαίνεται των ΑΝΕΛ που μετέρχονται με ευκολία την απάτη μόνο έναντι του Ελληνικού λαού, με αηδιάζει πλέον εξίσου! Είναι αποφασισμένοι αμέσως μετά τις εκλογές, να τηρήσουν δουλικά και κατά γράμμα όσα υπέγραψαν! Μέσα σ’ αυτά και η επιβολή, αποκλειστικά ηλεκτρονικών συναλλαγών που είναι διαχρονικός και διακαής πόθος, των αθέατων σχεδιαστών που οραματίζονται την υποδούλωση όλων των λαών μέσα από την παγκοσμιοποίηση.

γ) Είναι σαφές πως όποια επιλογή κι αν κάνει κάποιος, στο τέλος θα υλοποιηθεί η συνθήκη υποτέλειας που υπέγραψε το προηγούμενο κοινοβούλιο και μάλιστα με συντριπτική πλειοψηφία! Θα ρωτήσει εύλογα κάποιος, τι αξία έχουν λοιπόν οι εκλογές; Για μας καμία αλλά για τους δανειστές τεράστια. Γι αυτό τις επέβαλαν στον κ. Τσίπρα όπως και το δημοψήφισμα! Δεν τους αρκεί ο εξευτελισμός των πολιτικών, θέλουν και οι πολίτες να υποταχθούν! Επομένως, το σημαντικό κατά τη γνώμη μου είναι, οι εχθροί του τόπου, να μην εισπράξουν τη χαρά, της ευρείας συναίνεσης του Ελληνικού λαού! Να μην ψηφιστούν υποτελή κόμματα που δήλωσαν ήδη την υποταγή τους στους ξένους κατακτητές!

Δίνεται πάλι η ευκαιρία στους Έλληνες, να βροντοφωνάξουν ΟΧΙ στους ξένους «φίλους» τους (τύφλα να’ χουν οι εχθροί), επιλέγοντας κόμματα, με ρητορεία έστω αντιμνημονιακή, ακόμη κι αν δεν τους εκφράζει κανένα απ’ αυτά, ακόμη κι αν είναι σίγουροι πως κι αυτά θα τους προδώσουν! Να δηλώσουν κατηγορηματικά πως αν κατάφεραν, να διαφθείρουν σχεδόν όλους τους εκπροσώπους τους, τη δική του συγκατάθεση, ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΠΑΣΟΥΝ! Πως οι Έλληνες δεν φοβούνται, δεν εκβιάζονται, δεν ταπεινώνονται και κυρίως δεν υπογράφουν πιστοποιητικά, παραχώρησης εθνικής κυριαρχίας, υποταγής κι εξευτελισμού σε Κ.Α.Ν.Ε.Ν.Α.Ν!

Δημήτρης