Του Δημήτρη Ιατρίδη

 Παρακολουθώντας κάποιος τα δελτία ειδήσεων των τοπικών καναλιών και τα πρωτοσέλιδα του τύπου, διαπιστώνει ότι η ιεράρχιση των ειδήσεων, δεν γίνεται με κριτήριο το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για ενημέρωση, αλλά με βάση τις επιλογές του δημοσιογράφου που νομίζει ότι γίνονται αποδεκτές και από τον κόσμο.

Θα σταχυολογήσουμε μερικές από αυτές, για να δούμε κατά πόσο ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του κοινού, με μια δεύτερη (και πιο ψύχραιμη) ανάγνωση:
Το θέμα που κυριάρχησε στα δελτία ειδήσεων την εβδομάδα που διανύουμε, είναι μια ανούσια αντιπαράθεση με λεκτικούς ακροβατισμούς, ανάμεσα στην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Καστοριάς κ. Ολυμπία Τελιγιορίδου και του προέδρου της ΓΕΟΚ κ. Μωϋσίδη, για την μη πρόσκληση του τελευταίου στην συνάντηση των εκπροσώπων των αγροτών, με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, αμέσως μετά την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.

Το συμπέρασμα που βγήκε από αυτή την διελκυνστίδα, είναι ότι ο μεν πρόεδρος θεωρεί ότι αποκλειστικό καθήκον του βουλευτή είναι να “κλείνει” τα ραντεβού, των τοπικών φορέων με κυβερνητικούς παράγοντες.
Και η άποψη της βουλευτού  ότι πίσω από κάθε δημόσια αντιπαράθεση, υποφώσκουν “πολιτικές σκοπιμότητες” που “απεργάζονται” το έργο της κυβέρνησης και της ίδιας προσωπικά!

Στις άλλες “άχρηστες” ειδήσεις που απασχολούν την επικαιρότητα, σε κάθε εθνική επέτειο, είναι οι “δηλώσεις” των τοπικών παραγόντων, αμέσως μετά  την παρέλαση.

Είναι τόσο κοινότυπες αυτές οι δηλώσεις, που αν κάποιος διαθέτει ισχυρή μνήμη ή ισχυρο μαγνητόφωνο.... θα διαπιστώσει ότι δεν διαφέρουν σε τίποτε από τις προηγούμενες ή προπροηγούμενες δηλώσεις των πολιτικών, που εκφωνούν με ακρίβεια υποβολέα, σε κάθε εθνική επέτειο!

Η είδηση που... συγκλόνησε την τοπική κοινή γνώμη και απογειώθηκε από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, είναι η μείωση των αεροπορικών δρομολογίων, στις λεγόμενες “άγονες” γραμμές, μεταξύ των οποίων και αυτής της Καστοριάς, η οποία παρά τις γενναίες κρατικές επιχορηγήσεις δεν... γονιμοποιήθηκε ποτέ!

Συνήθως η “άγονη” αυτή είδηση διαρρέει από τα βουλευτικά γραφεία, που έχουν κάθε λόγο να την διατηρήσουν ενεργή, γιατί είναι οι μόνοι επιβάτες της γραμμής και μάλιστα εντελώς δωρεάν!

Ο όρος “μνημόνιο” πολιτογραφήθηκε (αλλά δεν έγινε ποτέ δόκιμος) και μπήκε στην ζωή μας, από τότε που οι δανειστές μας επέβαλαν τα σκληρά αυτά οικονομικά μέτρα.

Έκτοτε βέβαια ο όρος εκφυλλίσθηκε και χρησιμοποιείται κατά κόρον από τον κάθε δημοτικό σύμβουλο, που θέλει να πλήξει τον πολιτικό του προϊστάμενο, και να τον ταυτίσει με τους “υποτελείς” πολιτικούς που υπογράφουν τα μνημόνια! Άσχετα αν ο ίδιος στο παρελθόν έχει υπογράψει εκατοντάδες “μνημόνια” που τότε όμως λέγονταν  “απ΄ ευθείας αναθέσεις”!

Τον κύκλο των “χαμένων αναρτήσεων” στα κοινωνικά δίκτυα, κλείνουν οι ειδήσεις του αστυνομικού δελτίου, που συνήθως εδώ στην περιοχή μας, επικεντρώνονται σε συλλήψεις εμπόρων ναρκωτικών και παράνομων διακινητών από την γειτονική Αλβανία.

Είναι τέτοια η συχνότητα των φαινομένων αυτών, που στο τέλος έχουν χάσει την έννοια της είδησης (όπως γινόταν παλιά με τον άνθρωπο που δάγκωσε... σκύλο και όχι τον σκύλο που δάγκωσε άνθρωπο)!

Επιπλέον έχει χαθεί η τιμωρητική διάθεση των αστυνομικών δελτίων, προς τους παραβάτες του νόμου, με την έννοια της δημόσιας διαπόμπευσης, αφού έχουν απαλειφθεί από τα δελτία τύπου της Αστυνομίας, τα ονόματα των συλληφθέντων και προσδιορίζονται με την... ηλικία ως 28χρονοι, 35χρονοι κ.ο.κ.
Χωρίς να εισπράττουν το στίγμα της κοινωνικής κατακραυγής, προς παραδειγματισμό!