Του Δημήτρη Ιωαννίδη

  Το πάθαμε στην Ελλάδα και μυαλό δεν βάλαμε: Λυτοί και δεμένοι στην περίπτωση του δημοψηφίσματος για τα μνημόνια είχαν πέσει πάνω στο “Ναι” και τελικά βγήκε “Όχι”. Το θυμόμαστε;

  Το θέμα επαναλήφθηκε στις προχθεσινές αμερικανικές εκλογές: Λυτοί και δεμένοι αναλυτές προέβλεπαν νίκη της Χίλαρι, κατηγορώντας τον
Ντόναλντ Τραμπ για πλείστα όσα. Κι έπαθαν πανωλεθρία... Τί συμβαίνει;

  Είναι η αντίδραση του κόσμου στους καθοδηγητές του. Στους στρογγυλοκαθισμένους μπροστά στην κάμερα ή το πληκτρολόγιό τους “σοφούς” που ξέρουν τάχα να σφυγμομετρούν τον κόσμο. Με επιστημονικό τρόπο, τρομάρα τους...
Υποψιασμένοι πλέον οι λαοί, έχουν ανοιχτά τα μάτια τους.

  Στην περίπτωση του Τραμπ οι Αμερικανοί είδαν τα κουσούρια της μελλοντικής πρώτης - υποτιθέμενης- προέδρου:
  Μια ασθενική κυριούλα που ήθελε να κάνει μόνιμη κατοικία της το Λευκό Οίκο. Από “κερατωμένη” ένοικός του έγινε υπουργός εξωτερικών του Ομπάμα και βάδιζε πλέον προς το οβάλ γραφείο ως βασική ένοικος για την επόμενη πενταετία.

 Χρησιμοποίησε χυδαίες μεθόδους συκοφάντησης του αντιπάλου της, άσχετες με την ικανότητά του για το ρόλο του πλανητάρχη: Ήταν, λέει, επιθετικός με τις γυναίκες. Διάλεξε απ΄ τον σωρό 3-4 “θύματά” του για σεξουαλική παρενόχληση, γυναίκες που πληρώθηκαν πασιφανώς για να διηγηθούν φανταστικές ιστορίες. Μα, καλή μας Χίλαρι, ο σύζυγός σου έκανε το ίδιο στο οβάλ γραφείο με τη Λεβίνσκι και το ανέχτηκες, ο Τραμπ είναι ο κακός;

  Κατηγόρησε τον αντίπαλό της πως έχει σχέσεις με τον Πούτιν, τον ηγέτη της άλλης υπερδύναμης, ενώ η ίδια καλλιεργεί ένα ψυχροπολεμικό μοτίβο και δεν έκανε κανένα βήμα για την προσέγγιση του αντίπαλου δέους. Αυτό τον κόσμο θέλουμε;

  Υπερτονίστηκε ο “ρατσισμός” του Τραμπ και τρομοκρατήθηκαν οι αφελείς!
Είναι η κύρια υπεύθυνη ως υπουργός εξωτερικών  για τη μεταναστοποίηση των Σύρων.
Να που οι Αμερικανοί επικρότησαν τις επιλογές του Τραμπ, θέλοντας ένα πιο ξεκάθαρο τοπίο στη χώρα τους σε σχέση με το μεταναστευτικό.

  Και κάτι ακόμα: Χρησιμοποίησε με προκλητικό τρόπο, αθλιότητα θα λέγαμε εμείς, τη δημοφιλία του Ομπάμπα και τους έκανε -Μπάρακ και Μισέλ- ατραξιόν στις συγεντρώσεις της. Ανόητοι αναλυτές, δεν βλέπατε πως χάνει η κυριούλα Χίλαρι όταν βγαίνει στην σκηνή δίπλα στην αεράτη, δίμετρη, Μισέλ;

  Ο λαϊκιστής της υπόθεσης  λοιπόν, δεν ήταν ο Τραμπ, αλλά η πλευρά της κ. Κλίντον.

  Αναλύοντας αυτά τα δεδομένα, ήμασταν σίγουροι για το νικητή των αμερικανικών εκλογών. Το είπαμε σε πολλούς φίλους πριν και δεν ήταν κάποιο ένστικτο που μας οδηγούσε. Είναι τα φαινόμενα που αρνούνται να δουν οι “σπουδαγμένοι” αναλυτές. Από τους οποίους οι λαοί αποδεικνύνονται εξυπνότεροι και πιο ψύχραιμοι. Νομίζουμε, τέλος, πως η Αμερική θα πορευθεί καλύτερα με κάποιον επιτυχημένο επιχειρηματία στο τιμόνι. Μέχρι να βρει μια αυθεντική... Θάτσερ για την προεδρική καρέκλα...

(Διαφορά δυναμικού: Η Χίλαρι πήρε το όνομα του συζύγου της, ενώ η Θάτσερ έδωσε το επώνυμό της στον σύζυγο)

  Γράψαμε τις γραμμές αυτές πριν ακούσουμε τις δικαιολογίες κάποιου από τους αποτυχημένους αναλυτές κι επηρρεαστούμε από την φλυαρία τους. Όλα θέλουν τη σωστή προσέγγισή τους.