Στην αυτοπροστασία της λίμνης και στην διαχείριση του θυροφράγματος του Γκιόλε, που ρυθμίζει την στάθμη της, σε ένα σταθερό επίπεδο, αποδίδει η καθηγήτρια Βιολογίας του ΑΠΘ Μαρία Μουστάκα, την εντυπωσιακή βελτίωση της γενικής εικόνας και των ποιοτικών χαρακτηριστικών των υδάτων της, σε σύγκριση με τις αντίστοιχες μετρήσεις του 2014.

  Σ΄ αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν τα μέλη της
Επιτροπής Στήριξης του Φορέα Διαχείρισης της λίμνης Καστοριάς, μετά την σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου στο γραφείο του Αντιπεριφερειάρχη Σωτήρη Αδαμόπουλου.

  Στη συνέχεια ο κ. Αδαμόπουλος και η κ. Μουστάκα παραχώρησαν συνέντευξη τύπου προς τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, με τον αντιπεριφερειάρχη να στέκεται επικριτικά απέναντι σε ορισμένα “εσφαλμένα σχόλια” που είδαν το φως της δημοσιότητας και τα οποία “καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα”,αφού “η ποιότητα των υδάτων της λίμνης, έχει μεγάλη διαφορά, με τα προηγούμενα χρόνια”.

  Η καθηγήτρια του ΑΠΘ Μαρία Μουστάκα  ασχολείται ερευνητικά από το 1994 με την λίμνη της Καστοριάς, πάνω στο φυτοπλαγκτόν και τα κυανοβακτήρια.
Υπήρχε τότε ένα ερευνητικό πρόγραμμα, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από τον Δήμο της Καστοριάς και παραδόθηκε το 2000 με συγκεκριμένες προτάσεις που στηρίχθηκαν στην γνώση και την έρευνα. Χωρίς όμως να δοθεί καμιά αξιόλογη συνέχεια από τον Δήμο.

  Το 2014 διοργανώθηκε το Παγκόσμιο Συνέδριο του Φυτοπλαγκτούν, που βρήκε την λίμνη της Καστοριάς στην χειρότερη φάση της, μετά την περίοδο 1994-1996.
Στα συμπεράσματα του Συνεδρίου, εντοπίζονται συγκεντρώσεις τοξικών στην λίμνη της Καστοριάς, “που μπορείνα καταστούν επικίνδυνες για τον άνθρωπο κατά την διάρκεια ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων στο νερό, ή κατανάλωσης ψαριών που ζουν σε τέτοια επιβαρυμένα υδατικά οικοσυστήματα”.

  Ειδικότερα για την λίμνη της Καστοριάς, αναφέρονταν ότι: “Είναι μια αστική λίμνη που μέχρι το 1995 δέχονταν αστικά απόβλητα.
Η άνθιση των κυανοβακτηρίων είναι συνηθισμένο φαινόμενο, ενώ οι μικροκυστίνες αποτελούν χαρακτηριστικά συστατικό του νερού της, οι οποίες παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά το 1987”.
Επειδή από το 1997, παρατηρήθηκε μια σταδιακή βελτίωση των νερών της λίμνης, προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στο γεγονός ότι το 2014, τα ποσοστά επιβάρυνσης παρουσίασαν μια οπισθοδρόμηση στα επίπεδα του 1997.
Τότε με πρωτοβουλία της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, έγινε μια προσπάθεια να τεθεί σε εφαρμογή η μελέτη που είχε εκπονήσει η ομάδα του ΑΠΘ το έτος 2000.

  Σήμερα, δύο χρόνια μετά το ισχυρό σοκ του 2014, η κ. Μουστάκα δηλώνει έκπληκτη ότι: “Περίμενα μια βελτίωση των αποτελεσμάτων αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό”!
Παρόλο που η φετινή ήταν μια “δύσκολη” χρονιά, με πολύ υψηλές θερμοκρασίες τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, τα νερά της λίμνης έδειξαν μια καλή ποιότητα στην σύνθεσή τους.
Μέχρι το τέλος του Αυγούστου που έγιναν οι μετρήσεις σε όλη την “στήλη” του νερού, όπου οι τιμές των κυανοβακτηρίων ανεβοκατεβαίνουν και πολλαπλασιάζονται, διαπιστώθηκε ότι αναπτύχθηκαν υπέρμετρα τα μακρόφυτα δηλ. τα λεγόμενα “φυτά της λίμνης”.

  Τα μακρόφυτα και το φυτοπλαγκτόν, είναι δύο διαφορετικές ομάδες σε μια εύτροφη λίμνη, που λειτουργούν “ανταγωνιστικά” μεταξύ τους και η αύξηση του ενός τροφοδοτεί την μείωση του άλλου.
Όσο πιο πολλά μακρόφυτα έχουμε, τόσο λιγότερο φυτοπλαγκτόν εμφανίζεται. Αυτό είναι κανόνας της λιμνολογίας!
Παλαιότερα η λίμνη της Καστοριάς, σύμφωνα με εκτιμήσεις επιστημόνων, ήταν μια “τοξική σούπα”, όπου ελλόχευαν διάφοροι κίνδυνοι για την δημόσια υγεία.
Σ΄ αυτή την φάση, δεν υπάρχουν οι οργανισμοί που προκαλούσαν στο παρελθόν αυτή την επικινδυνότητα.
Με την διαχείριση τωνθυροφραγμάτων έχει κερδηθεί αυτή η διαφορά.
Όπως τόνισε η κ. Μουστάκα: Αυτή την στιγμή η βιομάζα του φυτοπλαγκτούν και των τοξικών κυανοβακρηρίων, είναι λιγότερη κατά 52 φορές σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2014!
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η εικόνα της λίμνης, σύμφωνα και με την κοινοτική οδηγία, είναι από καλή προς μέτρια. Με δυνατότητα ανάκαμψης εφόσον δεν πειραχθεί το ίζημα του πυθμένα της