Γεννήθηκε στην Καστοριά το 1916. Όταν ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές της, σπούδασε στη Χαροκοπείο Σχολή Οικιακής Οικονομίας και στη συνέχεια έλαβε το πτυχίο υψίφωνης από το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Από νεαρή ηλικία διαμένει στην Θεσσαλονίκη, στην οποία γίνεται αναγνωρίσιμη ανάμεσα στους συγγραφείς και ποιητές της πόλης, παρόλο που δεν καταγόταν από την συμπρωτεύουσα.

Αναφέρεται συνήθως για την εργογραφία της πάνω στην μακεδονικήλαογραφία, με έναν τρόπο αφήγησης που χαρακτηρίζεται απλός και περιγραφικός.Εκτός από την λαογραφικά στοιχεία που συνέλεξε και απέδωσε στα έργα της, χρησιμοποιεί στοιχεία της ιστοριογραφίας τηςΑρχαίας Μακεδονίας. O τρόπος γραφής της χαρακτηρίζεται από τον κριτικό και συγγραφέα Πέτρο Χάρη ως ομαλός, και παρόλο που χρησιμοποιεί ομοιοκαταληξία που συνήθως ενοχλεί, κατορθώνει να αποδώσει με λυρικότητα τους στίχους, που θα μπορούσαν να εκφραστούν σε ένα τραγούδι.

Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, όπως και σε λογοτεχνικά ημερολόγια. Η πολιτιστική της δραστηριότητα παράλληλα με την συγγραφική είναι αδιάλειπτη στην Θεσσαλονίκη και στην Μακεδονία, τόσο πολύ ώστε να χαρακτηρίζεται ως καθιερωμένη. Έργα της δημοσιεύονται σε λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής, είναι κεντρική ομιλήτρια σε πολλές φιλολογικές εκδηλώσεις της συμπρωτεύουσας,είναι καλεσμένη ως ομιλήτρια σε πολλές πόλεις της Μακεδονίας, είναι μέλος κριτικών επιτροπών απονομής λογοτεχνικών και καλλιτεχνικών βραβείων, συμμετέχει στις δραστηριότητες πολιτιστικών και φιλανθρωπικών συλλόγων της πόλης, και εκφωνεί πανηγυρικούς λόγους σε εκδηλώσεις εθνικής μνήμης.

Διετέλεσε ενεργό μέλος πολλών πολιτιστικών συλλόγων της Θεσσαλονίκης, όπως της Μακεδονικής Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητας,και τον σύλλογο Φίλων του Λαογραφικού και Εθνολογικού Μουσείου Μακεδονίας,του Συλλόγου Καστοριέων Θεσσαλονίκης του Σωματείου Κυριών και Δεσποινίδων Καστοριάς "Το Κέλετρον" και της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Είχε επίσης ραδιοφωνική εκπομπή στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας με κυρίως λαογραφικά και μουσικά θέματα.

Διετέλεσε μέλος σε φιλόμουσους συλλόγους, όπως του Συνδέσμου Αποφοίτων Ωδείων. Έχει συμμετάσχει ως σοπράνο σε παραστάσεις όπερας και συναυλίες, όπως στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης, στο θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και σε άλλες χώρους πολιτισμού. Πολλά ποιήματά της έχουν μελοποιηθεί από Έλληνες μουσουργούς, όπως οι Χρήστος Δέλλας, Β. Θεοφάνους, Βασίλης Δόικος.

Στις 29 Δεκεμβρίου 1962, η μελέτη της "Το δημοτικό τραγούδι της Καστοριάς" έλαβε το πρώτο βραβείο από το "Λασκαρίδειο Διαγωνισμό" τουΛυκείου των Ελληνίδων. Στις 30 Απριλίου 1969, η Ιφιγένεια Διδασκάλου τιμήθηκε από τον Ροταριανό Όμιλο Θεσσαλονίκης με το χρυσό μετάλλιο για την πνευματική και καλλιτεχνική της δραστηριότητα στη πόλη.^[47] Στις 12 Φεβρουαρίου 1979, απονεμήθηκε στην Ιφιγένεια Διδασκάλου το Χρυσό Βραβείο Γραμμάτων, σε ειδική εκδήλωση προς τιμήν της ίδιας, και του ποιητή και κριτικού Τάκη Γκοσιόπουλου, που διοργανώθηκε στην Θεσσαλονίκη από την Μουσική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος και υπό την αιγίδαΠαμβορειοελλαδικής Ομοσπονδίας Βορειοελλαδικών Σωματείων στο θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Στην ίδια εκδήλωση τιμήθηκαν επίσης ο μουσικός Νικόλαος Αστρινίδης και ο ερευνητής και συγγραφέας Αλέκος Δαφνομήλης.

Το 1997, τιμήθηκε για την προσφορά της λαογραφία και τον πολιτισμό τηςΒόρειας Ελλάδας από την Ακαδημία Αθηνών, ενώ έχει τιμηθεί τα τελευταία χρόνια από τον Δήμο Θεσσαλονίκης το 2009 και τον Δήμο Καστοριάς το 2010.