Δημοκρατίας κ. Προκόπιος Παυλόπουλος συνεκάλεσε σήμερα, 28 Νοεμβρίου 2015 και ώρα 12.00΄, σύσκεψη των Πολιτικών Αρχηγών των Κομμάτων που εκπροσωπούνται στην Βουλή, υπό την προεδρία του.
Στην σύσκεψη έλαβαν μέρος:
• Ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Αλέξης Τσίπρας,
• Ο μεταβατικός Αρχηγός της Ν.Δ., υπό την ιδιότητά του ως Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, κ. Ιωάννης Πλακιωτάκης,
• Η Επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, κα Φώφη Γεννηματά,
• Ο Επικεφαλής του Κόμματος «Το Ποτάμι», κ. Σταύρος Θεοδωράκης,
• Ο Πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, κ. Παναγιώτης Καμμένος και
• Ο Πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων κ. Βασίλειος Λεβέντης.
Κατά την σύσκεψη, ο Πρωθυπουργός προέβη σ’ ενημέρωση των Πολιτικών Αρχηγών επί των θεμάτων που περιελάμβανε η εισήγησή του προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την σύγκληση της σύσκεψης των Πολιτικών Αρχηγών των Κομμάτων που εκπροσωπούνται στην Βουλή.
Μετά τη σύσκεψη εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
I. ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ:
Το προσφυγικό είναι πρόβλημα κοινό όλων των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δοθέντος ότι ιδίως υπό την σημερινή δραματική συγκυρία αφορά, κυριολεκτικώς, την συνοχή και την εν γένει προοπτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για τον λόγο αυτόν η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τ’ αρμόδια όργανά της, οφείλει ν’ αντιμετωπίσει το οξύτατο προσφυγικό πρόβλημα συντεταγμένη, υπό όρους ανθρωπισμού και αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες, αλλά και ασφαλείας για τους Λαούς της Ευρώπης, πράγμα που σημαίνει μηδενική ανοχή ή ολιγωρία για τους τρομοκράτες. Στο πλαίσιο αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει:
1. Ν’ αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο ως προς τον τερματισμό του πολέμου στην Συρία, προκειμένου να διευκολυνθεί έτσι και η κατά το δυνατόν ταχύτερη επάνοδος των προσφύγων στις εστίες τους.
2. Να επιβάλει σε όλα τα κράτη-μέλη της την πλήρη εφαρμογή των κανόνων αλληλεγγύης ως προς την αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος, όπως αυτοί απορρέουν από το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο, με συγκεκριμένες κυρώσεις εις βάρος εκείνων των κρατών-μελών, τα οποία αρνούνται ν’ ανταποκριθούν. Δοθέντος ότι είναι αδιανόητο η Ελλάδα να υποστεί μόνη της τις συνέπειες του συνόλου των προσφυγικών ροών.
3. Να προωθήσει την συνεργασία με την Τουρκία –την οποία η Ελλάδα ήδη κάνει πράξη- προκειμένου αυτή ν’ αναλάβει την ευθύνη δημιουργίας σταθερού και αξιόπιστου μηχανισμού μετακίνησης των προσφύγων από την Τουρκία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οφείλει όμως ν’ αναδείξει και το γεγονός της ως σήμερα παραβατικής συμπεριφοράς των τουρκικών αρχών κατά την διακίνηση των προσφύγων. Περαιτέρω δε πρέπει να διευκρινισθεί προς την Τουρκία ότι η ενταξιακή της διαδικασία εξαρτάται από τον πλήρη σεβασμό του ευρωπαϊκού θεσμικού και πολιτικού κεκτημένου, συμπεριλαμβανομένου βεβαίως και του σεβασμού των υποχρεώσεων της Τουρκίας, οι οποίες απορρέουν από τις οικείες συμφωνίες επανεισδοχής.
4. Να παράσχει την απαιτούμενη συνδρομή της προς τη Χώρα μας, ιδίως ως προς την οικονομική και υλικοτεχνική της ενίσχυση για την υπό όρους ανθρωπισμού περίθαλψη των προσφύγων, αναγνωρίζοντας, ταυτοχρόνως, ότι τα σύνορα της Ελλάδας είναι και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα σύνορα αυτά καθορίζονται κυριάρχως από την Ελλάδα και φυλάσσονται κυριάρχως από την Ελλάδα. Άρα, οιαδήποτε συνεργασία κατά την φύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων νοείται μόνον μεταξύ Ελλάδας και Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποκλειομένων κοινών περιπολιών με την Τουρκία, υφ’ οιανδήποτε μορφή. Μια τέτοια συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Ευρωπαϊκής Ένωσης προϋποθέτει την ουσιαστική υποβοήθηση των ελληνικών αρχών από την Frontex, η οποία πρέπει να μετατραπεί σε πραγματική Ευρωπαϊκή Ακτοφυλακή.
ΙΙ. ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ – ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ:
Ως προς την Αναθεώρηση του Συντάγματος, αναγνωρίσθηκε η ανάγκη οι συζητήσεις κατά την οικεία κοινοβουλευτική διαδικασία να διεξαχθούν με βασικό στόχο την επίτευξη της κατά το δυνατόν μεγαλύτερης συναίνεσης, όπως άλλωστε απαιτούν οι σχετικές διατάξεις του Συντάγματος. Και ως προς τον εκλογικό νόμο, αναγνωρίσθηκε η ανάγκη αλλαγής του, από αυτή την Βουλή, επί το αναλογικότερον, δίχως όμως να θίγεται η ουσία της από το Σύνταγμα επιβαλλόμενης κυβερνητικής σταθερότητας.
ΙΙΙ. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ:
Ως προς το Ασφαλιστικό, αναγνωρίσθηκε η ανάγκη, κατά τις αντίστοιχες κοινοβουλευτικές διαδικασίες, να διεξαχθεί διεξοδικός ουσιαστικός διάλογος, με στόχο την διασφάλιση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος και την αποφυγή περαιτέρω μειώσεων των συντάξεων, στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Χώρα.