Του Δημήτρη Ιατρίδη

 Μετά τον δικαιολογημένο σε υπερθετικό βαθμό θόρυβο, που προκάλεσε το πρωτοφανές σε αγριότητα για τα τοπικά χρονικά έγκλημα.

Άρχισε η αχλύ της κοινωνικής υποκρισίας, να καλύπτει την συναισθηματική έκρηξη των πρώτων ημερών υπέρ του θύματος και να προβάλλει τα πρώτα “ποιοτικά” χαρακτηριστικά του δράστη, πίσω από την αποτρόπαια πράξη του.


Όπως την αμφιλεγόμενη συμμετοχή του στην σύλληψη του τρομοκράτη Μαζιώτη. Ή μία λιγότερο γνωστή αγαθοεργή πράξη, όταν στα δεκαπέντε του, βρήκε πορτοφόλι με λεφτά και το παρέδωσε στην αστυνομία!

Ωσάν αυτά τα δύο παραδείγματα, να είναι σε θέση από μόνα τους, να μετριάσουν την σκληρότητα της πράξης του και να αμβλύνουν την οργή του κόσμου εναντίον του!

Παρόλα αυτά οι γνωστοί “διαμορφωτές” της κοινής γνώμης, συνεχίζουν απτόητοι (με τίνος εντολές άραγε;) να εστιάζουν στο οικογενειακό περιβάλλον του δράστη, παρουσιάζοντας ως “μια από τις πιο ευυπόληπτες οικογένειες της πόλης, με δύο ιερείς, πολύ αγαπητούς στο κοινό”!

  Αντίθετα υποβαθμίζουν το γεγονός, για προφανείς λόγους, ότι ο “ειδικός φρουρός” δεν κάλυπτε ούτε τα τυπικά προσόντα, για να εισαχθεί σε κάποια αστυνομική σχολή και διορίστηκε με.... μοριοδότηση (;) στην αστυνομία!

Συνεπώς το θέμα δεν περιορίζεται στα στενά οικογενιακά πλαίσια, όπως επιθυμούν κάποιοι να το παρουσιάσουν, αλλά αποκτάει  ευρύτερες κοινωνικές διαστάσεις.
Ειδικά αν αναλογιστούμε μάλιστα, αυτό που συζητείται στους αστυνομικούς κύκλους της πόλης,  για το ιδιόρρυθμο του χαρακτήρα του και την αδράνεια της υπηρεσίας να υποβάλλει σε ψυχομετρικά τεστ, αστυνομικούς υπαλλήλους που εμπλέκονται σε ένοπλες συμπλοκές με παραβάτες του νόμου.

Απέναντι σ΄ όλη αυτή την εικοτολογία των ημερών, η Αστυνομία της Καστοριάς, στέκει βουβή κι αμίλητη, αφήνοντας να διαχέονται στην ατμόσφαιρα ετερόκλητα σενάρια, που φθάνουν μέχρι τα όρια του ποινικού αδικήματος, της προσβολής του νεκρού!

Προτού οι έρευνες για τα κίνητρα του δράστη, οδηγήσουν σε
ασφαλή συμπεράσματα.
Ιδίως μάλιστα αν  επιβεβαιωθεί η εκδοχή που δίνει ο ίδιος  ότι δηλ. δεν είχε προσωπικές διαφορές και εκτέλεσε εν ψυχρώ το άτυχο ταξιτζή για μόλις 200 ευρώ!

Άλλωστε δεν είναι μακριά ο καιρός, που ένας άλλος υπάλληλος  της Αστυνομικής Διεύθυνσης Καστοριάς, είχε συλληφθεί με 124 κιλά κάναβης, διασαλεύοντας εκ των έσω το κύρος και την αξιοπιστία της Αστυνομίας, ως μηχανισμού αποτροπής του εγκλήματος και προστασίας του πολίτη.

Το δεύτερο και πιο αποκρουστικό απλά επιβεβαιώνει τους ενδοιασμούς του Σαίξπηρ ότι: “Κάτι σάπιο υπάρχει εις το  βασίλειον της Δανημαρκίας”!

Αυτό που προέχει αυτή την στιγμή, είναι να διαλευκανθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται, η υπόθεση και να μην αιωρούνται υποψίες που μπορούν να γυρίσουν μπούμεραγκ σε ορισμένους.