Χρονογράφημα του Χρήστου Γιούτσου

  Δεκέμβρης δέκα η ώρα το βράδυ. Στο κέντρο της μεγαλούπολης βρίσκεται το λυγισμένο σώμα μιας γριούλας, που κοιμάται τυλιγμένη με μια κουβέρτα, πάνω σε χαρτόνια για στρώμα, στις τσιμεντένιες πλάκες κάποιου πεζοδρομίου. Και δυστυχώς δεν πρόκειται για στημένη σκηνή κάποιου φιλμ. Είναι το καθημερινό απάγιασμα μιας γιαγιούλας που δεν έχει στέγη . Ίσως νά΄ ναι κι άρρωστη. Δήλωσε πώς κάποιοι κύκλοι της φάγανε της οικονομίες και την βάλανε σε κάποιο άθλιο ίδρυμα απ΄ όπου το΄ σκασε.

Εμείς βέβαια δεν ξέρουμε τι συνέβη. Όμως ξέρουμε πως υπάρχουν κι άλλοι απροστάτευτοι γέροι, άρρωστοι, ανήμποροι, άνθρωποι του περιθωρίου και υποσιτισμένοι, που προτιμούν να ζουν ρακένδυτοι σε κάποιες τρώγλες και χαλάσματα, παρά νάναι στιβαγμένοι σε κάποιους χώρους που ονομάζονται “ιδρύματα”. Βέβαια θα μου πείτε πως δεν είναι όλα έτσι. Όμως κάποια είναι. Και σε κάποιους πέφτει ο κλήρος να ζήσουν εκεί.  Αν δεν συμφωνήσουν, η άλλη λύση είναι ο δρόμος, αφήστε που τα τελευταία χρόνια, δεν υπάρχουν στέγες για όλους αυτούς. Η γριούλα προτιμά τον δρόμο όπως δήλωσε. Δίπλα της υπάρχει το καροτσάκι με τα ψιλοπράγματά της, για την απαραίτητη διαβίωσή της.
Ο “εξανθρωπισμός” και η περίθαλψη αυτών των ανθρώπων, νομίζουμε ότι πρέπει να αρχίσει άμεσα!
Δεκέμβρης, χειμώνας, Χριστούγεννα, Καινούργιος Χρόνος σε λίγο. Χιλιάδες άνθρωποι στον κόσμο πεθαίνουν από την πείνα. Σε χιλιάδες μετριούνται οι χήρες και τα ορφανά των πολέμων. Άνθρωποι κάτω από δικτατορικά καθεστώτα υποβάλλονται σε βάρβαρους περιορισμούς. Χιλιάδες άτομα σ΄ όλο τον κόσμο αγωνίζονται για δημοκρατία και πολιτικά δικαιώματα.
Οι φυλετικές διακρίσεις συνεχίζονται. Η φιλοδοξία των  δυνατών για στρατιωτική υπεροχή, οι προσπάθειες για δημιουργία  καινούργιων συνασπισμών και στρατιωτικών συμμαχιών, καθώς και η ανάπτυξη δικτύου στρατιωτικών βάσεων σε ξένα  εδάφη, αποτελούν τρομερά επικίνδυνα βήματα, που μπορούν να οδηγήσουν σε μια παγκόσμια σύρραξη.
Στην χώρας μας η ανοδική πορεία που παρουσιάζει η ακρίβεια - σε συνάρτηση με την έλλειψη χρημάτων και την μείωση των μισθών - είναι ένας καθημερινός βραχνάς, μια θηλιά που σφίγγει σταθερά τον λαό, αλλά και τις επιθυμίες για τις καθημερινές ανάγκες της ελληνικής οικογένειας.
Μειώνει έτσι στο ελάχιστο τις προσωπικές ανάγκες και επιθυμίες. Είναι αναγκασμένη η οικογένεια να κάνει χίλιους συνδυασμούς για να εξασφαλίσει σωστό και υγιεινό διαιτολόγιο να καλύψει τις ανάγκες, εξοπλισμού του σπιτιού, να εξασφαλίσει ρούχα κ.ά...
Σε ένταση εμφανίζονται άνθρωποι με νευρικές διαταραχές, αϋπνία και άλλα σοβαρά ψυχολογικά συμπτώματα. Η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα, η αγωνία για το αύριο είναι τα κύρια προβλήματα των ανθρώπων. Ένας σοβαρός τομέας - εκτός απο την πολύ μεγάλη φορολογία - που παίζει ρόλο στην οικονομική δυσκολία είναι η διαμόρφωση των τιμών “ειδών λαϊκής κατανάλωσης” όπως είναι το φως, η θέρμανση, το νερό, το τηλέφωνο. Τα ελλείμματα όλων αυτών  των φορέων προσπαθούν να καλυφθούν από τον ανήμπορο λαό. Ο τομέας αυτός προσπαθεί να επιβαρύνει τα πάντα στον καταναλωτή, αντί να χτυπήσει τους “μεγάλους υπεύθυνους”. Δυστυχώς εδώ, και χρόνια δεν υπάρχει, πλέον έλεγχος στις πηγές παραγωγής καθώς και στις εισαγωγές των προϊόντων. Και αν δεν αντιμετωπισθούν δραστικά οι δυσμενείς επιπτώσεις στο βιωτικό επίπεδο του λαού μας από την “πλημμύρα” των εισαγόμενων προϊόντων από την Ε.Ε. και την μείωση της δικής μας παραγωγής, τότε οι μέρες που έρχονται θα είναι χρόνο με το χρόνο πιο δύσκολες και θα αναγκάζεται τις αποφάσεις να τις δέχεται παθητικά. Πρέπει να αντιδράσει για να θυμηθούμε και τους στίχους από ένα ποίημα του Μπ. Μπρεχτ “το ζήτημα για το κρέας, που σας  λείπει στην κουζίνα, δεν πρόκειται μέσα στην κουζίνα να κριθεί”. Όλα αυτά για σήμερα, εν όψει του Δεκέμβρη.