Στο facebook

Αρχειοθήκη

Από το Blogger.

ΑΝΑΖΗΤΕΙΣΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Πνευματική ιδιοκτησία & Αντιγραφή υλικού
Το περιεχόμενο του blog μας αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του kastorianiestia.gr
H αναδημοσίευση υλικού σε άλλη ιστοσελίδα επιτρέπεται μόνο με την προϋπόθεση αναφοράς της πηγής με ενεργό link προς το πρωτότυπο άρθρο.

Πρόσφατα

23 Σεπτεμβρίου 2014

Και που λες ευτυχία, ευτυχία δεν βρήκαμε...

9/23/2014 01:01:00 μ.μ. | |
Χρονογράφημα του Χρήστου Γιούτσου

   Όλη μέρα, η Ευτυχία μπροστά στην τηλεόραση, άνεργη εδώ και δύο μήνες, περιμένει ν΄ ακούσει κάτι καλό γι΄ αυτήν την γενιά της!!
Σ΄ ένα stage πρόγραμμα 18 μηνών, την “έχωσε” ένας θείος της, “φιλώντας κατουρημένες ποδιές”. 
Κατέβηκε απ΄ το χωριό στην πόλη, αλλά με 420 ευρώ τον μήνα, ούτε τα έξοδα της γκαρσονιέρας έβγαιναν.

Ας ήταν καλά τα τρόφιμα που έστελνε η μάνα από το χωριό.
Το πρόγραμμα stage  έληξε και η Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των μονοπωλείων και των εκφραστών της πολιτικής του Κεφαλαίου, δεν το ανανέωσε. 
Το μεσημέρι έβλεπε τώρα τις χαζοεκπομπές της T.V. και σταυροκοπιόταν που είναι γερή, γιατί ανασφάλιστη καθώς είναι, τρέμει μην αρρωστήσει και χαθεί για τα καλά. 
Στο χωριο ο παππούς της, την ρώτησε τις προάλλες, τί δουλειά έκανε στην πόλη. 
- Στα stage  παππού, του απάντησε.
Ο γέροντας βέβαια δεν κατάλαβε τίποτα, όταν όμως την ρώτησε, πότε θα την δει να παντρεύεται και να αποκτά παιδιά, τότε ήταν που δεν μπορούσε να του απαντήσει καθόλου. 
Τώρα έκλεισε την τηλεόραση, πήγε στο μικρό κουζινάκι να φτιάξει  τραχανά, σταλμένο απ΄ το χωριό. Και υγιεινό φαϊ και  τζάμπα. 
Στο τραπέζι είδε τους λογαριασμούς. Απελπίστηκε, γιατί ήταν αυξημένοι, σε σχέση με την προηγούμενη φορά. Ήθελε να φωνάξει, να  βρίσει αυτούς που παίρνουν εντολές κατά 80% από την Ε.Ε. και τις υπόλοιπες από το ντόπιο Κεφάλαιο, κι όλους αυτούς που λέγανε ότι θα τρώμε με “χρυσά κουτάλια”, όταν ήταν τότε μικρό κοριτσάκι, πριν μπούμε στην  Ενωμένη Αγορά. 
Δεν πρόλαβε όμως, να βρίσει όλους αυτούς, που μας έμπασαν μέσα και τους άλλους, που ψήφισαν τις παλιοσυνθήκες της μιζέριας και φτώχιας των λαών, και χτύπησε την πόρτα η Μαρία η φίλη της. 
Η Μαρία που δούλευε, αυτόν τον καιρό σε ιδιωτική επιχείρηση για 350 ευρώ τον μήνα, ενώ ο εργοδότης της, την είχε βάλει να υπογράψει ότι παίρνει 750 ευρώ. 
Ήρθε λοιπόν, η Μαρία, να πάρει την Ευτυχία να πάνε να πιούν ένα ελληνικό καφεδάκι (στις δύο βδομάδες μια φορά) στην νότια παραλία. 
Άλλωστε ο καιρός ήταν ωραίος και θα ήταν μια μικροαπόλαυση, στην στερημένη ζωή τους αυτή η έξοδος. 
Εκεί λοιπόν στο διπλανό τραπέζι, που καθόμουν με τον φίλο μου τον Ηλία, ήλθαν και κάθησαν τα δύο κορίτσια και τον χαιρέτησαν μια και ήταν παλιά γείτονάς τους. 
Σε λίγο έτσι αυθόρμητα, αρχίσαμε όλοι να συζητάμε για την υπάρχουσα κατάσταση. 
Εκεί δήλωσε η Ευτυχία, ότι δεν θα ψηφίσει στις Ευρωεκλογές, αυτούς που στήριξαν και ψήφισαν, αυτήν την οικονομική πολιτική στην Ευρώπη. 
-Θα ψηφίσω κύριε Χρήστο, το ψηφοδέλτιο αυτό που θα τους κάνει να πονέσουν περισσότερο. 
- Και ποιό είναι Ευτυχία αυτό το ψηφοδέλτιο την ρώτησα.
- Αυτό που αποτελείται, απ΄ αυτούς που δεν προσκύνησαν και δεν συμβιβάστηκαν με κανέναν κερατά!!! Και ρωτώ αυτούς που προσφεύγουν από φόβο και υστεροβουλία στο ψέμα ,δεν θα πρέπει να τους μαυρίσουμε πατόκορφα; συνέχισε.
Αυτούς που όλα τα πραγματικά γεγονότα τα διαψεύδουν και φτιάχνουν άλλα γεγονότα με το μυαλό τους και ελπίζουν να κοροϊδέψουν τον λαό πάλι με την πάρλα τους, λέγε - λέγε, δεν πρέπει να τους ρίξουμε φούμο; είπε.
- Μαύρο λοιπόν κ. Χρήστο σ΄ αυτούς που δεν έχουν το ηθικό ανάστημα. Σ΄ αυτούς που λένε ψέμματα και “όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνουν κρεμαστάρια” πιστεύοντας ότι ο κόσμος δεν τους βλέπει”.
Σ΄ όλα αυτά βέβαια συμφώνησε και η φίλη της η Μαρία, ένα κοριτσι βασανισμένο και ταλαιπωρημένο απ΄ την σημερινή κατάσταση. 
Εγώ όμως μέσα μου έλεγα: “Γιατί ρε.... καταντήσατε έτσι την σημερινή νέα γενιά; Τί σας  έφταιξαν αυτές οι περήφανες νέες ελληνίδες;”
Και εκεί που σκεφτόμουν αυτά, ξαφνικά άρχισε να ακούγεται από το μεγάφωνο που ήταν πάνω από τα κεφάλια μας.
Ένα ελληνικό τραγούδι - πράγμα που μου έκανε εντύπωση γιατί σ΄ αυτές τις καφετέριες σπάνια ακούς ελληνικά τραγούδια - φαίνεται ότι του είχε ξεφύγει ο δίσκος κατά λάθος. Έκανα νόημα στην κοπέλα που μας είχε σερβίρει τους καφέδες να τους πει, να μην αλλάξουν τον δίσκο, πράγμα που έγινε και πραγματοποίησαν την επιθυμία μου - έστω και στραβομουτσουνιάζοντας - βλέπετε ευρωπαίοι γαρ σήμερα. 
Το επόμενο λοιπόν ελληνικό τραγούδι που είχε σειρά και το ακούσαμε  όλοι. Το τραγουδούσε ο Αντώνης Καλογιάννης και ήταν αυτό: 

 Αν θυμάμαι καλά σ΄ είδα στην επαρχία
και μου είπες δειλά πως σε λέν Ευτυχία...
... Και που λες Ευτυχία, ευτυχία δεν βρήκαμε
λίγα μονο ψιχία, ευτυχίας χαρήκαμε.
Δεν μας πέσαν λαχεία, τυχεροί δεν σταθήκαμε
και που λες Ευτυχία, ευτυχία δεν βρήκαμε...

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Πρωτοσέλιδα Εφημερίδων

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Designed by ER.