Στο facebook

Αρχειοθήκη

Από το Blogger.

ΑΝΑΖΗΤΕΙΣΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Πνευματική ιδιοκτησία & Αντιγραφή υλικού
Το περιεχόμενο του blog μας αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του kastorianiestia.gr
H αναδημοσίευση υλικού σε άλλη ιστοσελίδα επιτρέπεται μόνο με την προϋπόθεση αναφοράς της πηγής με ενεργό link προς το πρωτότυπο άρθρο.

Πρόσφατα

23 Σεπτεμβρίου 2014
Άρθρο του Χρυσόστομου Δούκη

   Αποστολή του Στρατού είναι να εξασφαλίζει την άμυνα της Χώρας , να υπερασπίζει την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας.
   Για την επίτευξη αυτού του ιερού σκοπού , η πολιτική και η στρατιωτική  ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εξασφάλιση των συνόρων και την αμυντική θωράκιση της Ελλάδας μας.

   Προκειμένου να ολοκληρωθεί ο αμυντικός σχεδιασμός , εκτός από τη μελέτη του εδάφους σε συνάρτηση με τις δυνατότητες των οπλικών συστημάτων και του έμψυχου δυναμικού του Στρατού, λαμβάνεται υπόψη και η εμπειρία από παλαιότερα ιστορικά γεγονότα επειδή « το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού».
   Έτσι , αν ανατρέξουμε στην πρόσφατη ιστορία θα θυμηθούμε ότι , το 1940 η τότε στρατιωτικοπολιτική ηγεσία της χώρας δεν προνόησε σχετικά, με αποτέλεσμα στις 6 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί να μας επιτεθούν μέσω Γιουγκοσλαβίας , να διασπάσουν την ασθενή άμυνά μας, να εισέλθουν ταχύτατα μέσω της κοιλάδας του Αξιού στο Ελληνικό έδαφος , να καταλάβουν την Θεσσαλονίκη στις 9 Απριλίου και να μας αναγκάσουν να συνθηκολογήσουμε, αν και ο Στρατός μας είχε κατατροπώσει τους Ιταλούς στην Αλβανία…
 Το πάθημα έγινε μάθημα και τώρα στην Κεντρική Μακεδονία (Θεσσαλονίκη , Κιλκίς) υπάρχουν ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις κατάλληλες για άμυνα στην συγκεκριμένη πεδινή περιοχή (υπόψη ότι τα Σκόπια έχουν φιλικές σχέσεις με την Τουρκία και πραγματοποιούν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις).
  Τον Μάρτιο  του 1987 , δημιουργήθηκε κρίση  στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις εξαιτίας  της εξόδου του τουρκικού επιστημονικού σκάφους ΣΙΣΜΙΚ (πρώην ΧΟΡΑ) στο Αιγαίο για έρευνες στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα.  Εκείνη την χρονική περίοδο παραλίγο να πληρώσουμε πολύ ακριβά την αδυναμία μας να αμυνθούμε σθεναρά σε ενδεχόμενη επίθεση της Τουρκίας όχι αποκλειστικά μέσω του Έβρου ποταμού αλλά – κατόπιν ανοχής ή χαλαρής στάσης ή ακόμη και σύμπραξης με τη Βουλγαρία- μέσω των Ελληνοβουλγαρικών συνόρων.
   Αυτό το δυσμενές για εμάς σενάριο απετράπη και κατόπιν διπλωματικών ελιγμών (επίσκεψη – συμφωνία του τότε Υπουργού Εξωτερικών Κάρολου Παπούλια με τον Βούλγαρο πρόεδρο Τοντόρ Ζίβκωφ για κοινό μέτωπο) που ανάγκασαν τους Τούρκους να μην προχωρήσουν σε επιθετική ενέργεια κατά της Χώρας μας και τον πρόεδρό τους Τουργκούτ Οζάλ να διατάξει την επιστροφή του ΣΙΣΜΙΚ στη ναυτική βάση του.  
             Το παραλίγο πάθημα έγινε μάθημα και τώρα υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή (Καβάλας – Ξάνθης – Ροδόπης) στρατιωτικές δυνάμεις κατάλληλες για άμυνα στη συγκεκριμένη περιοχή.
  Τι σχέση έχουν αυτά τα δύο ιστορικά γεγονότα με την δική μας περιοχή;
  Ως γνωστό οι γείτονές μας οι Αλβανοί , έχουν άριστες σχέσεις με τους εξ ανατολών ¨συμμάχους μας¨ Τούρκους.    
       Με δεδομένο ότι η Τουρκία – εάν και εφόσον – αποφασίσει να επιτεθεί κατά της Ελλάδας θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων και το πλεονέκτημα της επιλογής του τόπου και του χρόνου έναρξης των εχθροπραξιών, θα ήθελα να υποβάλλω το παρακάτω ερώτημα:
      Ποιος μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο , μερικές εβδομάδες πριν την έναρξη των εχθροπραξιών να μεταφερθεί στα βόρεια σύνορά μας – με το πρόσχημα της συμμετοχής σε ασκήσεις – ικανός αριθμός επίλεκτων τμημάτων του Τουρκικού Στρατού, τα οποία με την κήρυξη του πολέμου θα εισβάλλουν στη χώρα μας και αφού δεν θα βρουν την παραμικρή αντίσταση, είτε θα δημιουργήσουν ισχυρό αντιπερισπασμό , είτε θα διεισδύσουν μέχρι την περιοχή που θα εξυπηρετούνται τα επιθετικά τους σχέδια;
     Σας διαβεβαιώνω ότι αυτό το σενάριο δεν ανήκει στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας (κοινές στρατιωτικές ασκήσεις πραγματοποιούν εδώ και πολλά χρόνια η Τουρκία και η Αλβανία).
Σ` αυτή την απευκταία περίπτωση:
1. Θα ψάχνουμε – και δεν θα βρίσκουμε -  Στρατό για να αντιμετωπίσει την απειλή.
2. Θα υποστούμε ως Έθνος και ως κράτος τις συνέπειες μια εχθρικής εισβολής – ταπεινωτικής ήττας.
3. Θα αποδώσουμε ευθύνες στην - τότε – πολιτική και στρατιωτική ηγεσία που πιθανόν να μη φταίει απόλυτα , αφού δεν θα είναι εκείνη υπεύθυνη για το ξεγύμνωμα των βορειοδυτικών συνόρων της χώρας μας.
4. Θα χαρακτηρίσουμε – δυστυχώς – το παρόν άρθρο προφητικό.
Επειδή προτιμότερο είναι να προλαμβάνουμε παρά να θεραπεύουμε, 
ΕΡΩΤΩ
Πώς είναι δυνατό να αναγνωρίζεται ο κίνδυνος επίθεσης της Τουρκίας μέσω Βουλγαρίας ή μέσω Σκοπίων και να μην αναγνωρίζεται ότι υπάρχει ανάλογη δυνατότητα της Τουρκίας να εφαρμόσει τα επιθετικά της σχέδια μέσω Αλβανίας;     
ΕΛΠΙΖΩ
Να πρυτανεύσει η λογική έστω και τώρα για να μη χρειαστεί να επανέλθω επί του θέματος και να μην επαληθευτούν οι φόβοι μου ποτέ !
     Δεν είναι απαραίτητο να δούμε Τούρκους στρατιώτες στην αυλή μας , για    να αρχίσουμε να φωνάζουμε…
    Στο κάτω – κάτω: «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» και ας έχουμε υπόψη ότι:
«Όσοι δεν ενθυμούνται το παρελθόν, είναι υποχρεωμένοι να το ξαναζήσουν».(Σανταγιάνα, Ισπανός φιλόσοφος).

Υ.Γ. Σχετικό με αυτό το θέμα είναι το άρθρο μου στην ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΗ ΕΣΤΙΑ της 26/1/2012.

0 σχόλια:

Πρωτοσέλιδα Εφημερίδων

Δημοφιλείς αναρτήσεις