Την 21/10/2017 πραγματοποιήθηκε η 3η Γενική Συνέλευση των Ενεργών Δημοτών (ΕΝ.ΔΗΜΟ.)
Κεντρικό θέμα ήταν συμμετοχή μας στις προσεχείς εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Κατά γενική ομολογία υπάρχει η θέληση να συμμετάσχουμε σε μια νέα εκλογική αναμέτρηση, παρά τις δυσκολίες που ενέχει αυτό το εγχείρημα από οικονομικής άποψης και την γενικότερη “κουλτούρα” των αυτοδιοικητικών εκλογών, που βασίζεται σε συγγενικές σχέσεις, πελατειακές πρακτικές και κομματικές αγκυλώσεις, καθώς και την δυσκολία στελέχωσης ψηφοδελτίου από τον φόβο “στιγματισμού” των υποψήφιων.
Η θέληση αυτή απορρέει σε ένα μεγάλο βαθμό από την αναγκαιότητα αλλαγής στόχων και επαναπροσδιορισμού του οράματος για τον τόπο μας.
Η εμπειρία μας με τον δήμο τα τρία τελευταία χρόνια, μας έχει αφήσει μια αίσθηση ότι όλα λειτουργούν στον “αυτόματο πιλότο”.
Τα θέματα που έρχονται στο δημοτικό συμβούλιο στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι θέματα επικύρωσης δρομολογημένων υπηρεσιακών θεμάτων κι ενός τεχνικού προγράμματος που κρατάει δέσμια την εκάστοτε δημοτική αρχή, σε έργα, για τα οποία άλλες φορές δεν υπάρχει ωριμότητα, άλλες φορές δεν υπάρχει χρηματοδοτικό εργαλείο ή πολλές φορές η αναγκαιότητά τους έχει γίνει ανεπίκαιρη.
Πέρα από την όποια οικονομική δυσπραγία η οποία περιορίζει σε μεγάλο βαθμό τις δράσεις ενός Δήμου, ως βασικότερη παθογένεια εντοπίζεται το νομικό πλαίσιο γύρω από την κάθε απόφαση, το οποίο δημιουργεί μια “νομικίστικη” γραφειοκρατία και κάνει έργα και δράσεις να κωλυσιεργούν, να απορρίπτονται ή ακόμα να σέρνονται δημοτικοί σύμβουλοι στα δικαστήρια ως κατηγορούμενοι αποτρέποντας τους από την ουσιαστική ενασχόλησή τους με το αντικείμενο και τα καθήκοντα που τους έχουν ανατεθεί.
Ένα νομικό πλαίσιο που ισοπεδωτικά πολλές φορές έρχεται σε σύγκρουση ακόμα και με την κοινή λογική και την καθημερινή πραγματικότητα.


Μια ακόμα παράμετρος που μειώνει την αξία της ασκούμενης πολιτικής και την φωνή των μικρών σε πληθυσμό οικισμών, είναι το ίδιο το “Καλλικρατικό” μοντέλο οργάνωσης των δήμων, που τα θετικά και αρνητικά του στοιχεία θα πρέπει να αναλογιστούν.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες συντελούν στο να παρουσιάζεται ένα γενικότερο έλλειμμα στρατηγικής πολιτικής και οράματος από την μία και υπονόμευσης της ισχύος του Δημοτικού Συμβουλίου που οι αποφάσεις του καταλήγουν να έχουν περισσότερο υπηρεσιακό ενδιαφέρον, παρά εν γένει πολιτικό.
Αυτές είναι θεσμικές προκλήσεις, οι οποίες χωρίς αυταπάτες, θα πρέπει να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε δημοτική αρχή.

Η σημερινή δημοτική αρχή ωστόσο δείχνει σημάδια παραίτησης και διάσπασης.
Η πλειοψηφούσα παράταξη του δημοτικού συμβουλίου φαίνεται να έχει διχοτομηθεί μετά την αλλαγή των πρώτων αντιδημάρχων και πολλές φορές δίνεται η εντύπωση εσωτερικής αντιπολίτευσης.
Έργα και δράσεις τα οποία έχουν ψηφιστεί εδώ και πολύ καιρό, έχουν μείνει “στον αέρα”, χωρίς να φαίνεται η παραμικρή ενέργεια υλοποίησής τους. Έστω και γι αυτά στα οποία διαφωνούμε ως προς την χρησιμότητά τους στην τοπική κοινωνία.
Στη παράταξη της μείζονος αντιπολίτευσης πάλι, φαίνεται να υπάρχει ένα ιδιότυπο καθεστώς “αυτονόμησης” κάποιων συμβούλων και πολλές φορές όχι κοινή πολιτική γραμμή (αν μπορούμε να μιλήσουμε για πολιτική), ενώ η στάση κάποιων μπορεί να χαρακτηριστεί ως “άγονα εριστική”.
Από τις τέσσερις παρατάξεις της ελάσσονος αντιπολίτευσης, η μία είναι ανύπαρκτη, η άλλη θέτει μεν πολιτικά θέματα, αλλά με ακραίο τρόπο και η τρίτη εκπροσωπεί τις απόψεις κόμματος, χωρίς να αγγίζει ουσιαστικά προβλήματα καθημερινότητας.
Η δικιά μας εκπροσώπηση αν και πολλές φορές κατηγορείται για “ήπια” στάση, παρόλα αυτά έχει δώσει πολλές προτάσεις, παράγει πολιτικό όραμα και έχει ιδεολογικό υπόβαθρο το οποίο γενικά λείπει από την τοπική αυτοδιοίκηση.
Υπάρχει μια προσπάθεια δηλαδή για έναν τύπο “δημιουργικής αντιπολίτευσης”, όπου δεν ξεπέφτει σε άγονες κριτικές για “ανίκανους πολιτικούς”, αλλά με τις δικές τις δημόσιες παρεμβάσεις, αντιπαραβάλει προτάσεις και κριτικά επιχειρήματα σε σχέση με τις υπόλοιπες παρατάξεις κι αυτό με απόλυτη διαφάνεια, ώστε ο κάθε δημότης να μπορεί να αποκομίσει άποψη και ακόμα να συμβάλει ο ίδιος στο πολιτικό σκηνικό.

Δυστυχώς ελάχιστες από τις προτάσεις μας έχουν υλοποιηθεί κι αυτές δεν στηρίζονται επαρκώς ή δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν.

•  Η υλοποίηση του Δημοτικού Λαχανόκηπου, έχει μια στρεβλή ως προς το όραμα λειτουργία και γι αυτό πρέπει να αναγνωρίσουμε και τις δικές μας ευθύνες. Παρόλα αυτά παραμένει ένα παράδειγμα και ένας χώρος ζύμωσης συνεργατικότητας.

•   Η συμβολή μας στη διοίκηση του Μπαϊρακτάριου Δημοτικού Ωδείου έχει αποδώσει σε κάποιο μικρό βαθμό.

•   Το σχέδιο τηλεθέρμανσης το οποίο ΔΕΝ είναι ασύμβατο με την παροχή φυσικού αερίου και κρίνουμε ότι είναι από τους οικολογικότερους τρόπους, ο οποίος είναι απόλυτα προσαρμοσμένος στις τοπικές συνθήκες κι υποθάλπει προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης νέου τύπου για την περιοχή έχει αγνοηθεί εντελώς.

•   Ένα ολιστικό σχέδιο, σχεδόν μηδενικού κόστους, για την διαχείριση του κυκλοφοριακού στο κέντρο της πόλης της Καστοριάς, αν και έχει γίνει προσπάθεια ώστε να ληφθεί υπόψιν, μάλλον θα μείνει απλά μια ιδέα η οποία προσκρούει σε πιθανά “νομικίστικα” εμπόδια και την αγνόησή του από την πλευρά του αναδόχου που έχει αναλάβει την μελέτη. Μια μελέτη στην οποία έχουμε ασκήσει κριτική και πιθανολογούμε ότι θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα επιλύσει στη περιοχή του κέντρου.

• Χάρη σε αίτημα των ΕΝ.ΔΗΜΟ. που από τον νόμο δικαιούνται γραφεία αντιπολίτευσης, ο Δήμος Καστοριάς έχει αποκτήσει ακίνητο στην περιοχή των εργατικών κατοικιών, του οποίου η χρήση μεταβιβάστηκε από τον ΟΑΕΔ με σκοπό να στεγάσει υπηρεσιακές ανάγκες του Δήμου.
  Οι χώροι αυτού του κτιρίου παραμένουν ανεκμετάλλευτοι, ενώ μπορούν να στεγάσουν γραφεία παρατάξεων της αντιπολίτευσης και πρόκειται να προβούμε σε σκληρότερη διεκδίκηση του, μέσο της νομικής οδού πλέον, ενώ η χρήση του από τους ΕΝ.ΔΗΜΟ. θα δώσει άλλη πνοή με τις δράσεις που θα διεξάγονται στην υποβαθμισμένη περιοχή των εργατικών κατοικιών.

•  Διάφορες προτάσεις μας για την προσβασιμότητα των ΑμεΑ, για την ένταξη των ΡΟΜΑ, για την ενίσχυση της ανακύκλωσης, για τον συντονισμό κοινωνικών δράσεων και δομών, είτε δεν έχουν τελεσφορήσει, είτε αγνοήθηκαν, είτε αποδείχθηκαν ανέφικτα από “νομικίστικα” εμπόδια.

Ποιες προτάσεις μας θα υποβάλουμε το προσεχές διάστημα:

• Πρόταση αξιοποίησης και ουσιαστικής σωτηρίας του διατηρητέου κτιρίου στο πρώην στρατόπεδο “Μαθιουδάκη”.

• Πρόταση για την συνδυαστική αξιοποίηση των ποδηλάτων που αγόρασε ο Δήμος και του ηλιακού σκάφους με την αλλαγή χρήσης και αναβάθμιση της περιλίμνιας διαδρομής.

• Πύκνωση δράσεων ακτιβισμού και ιδεολογικοποίησης του πολίτη

Εξειδικευμένα θέματα επίσης, τέθηκαν στη συζήτηση από μέλη και φίλους των ΕΝ.ΔΗΜΟ.

Ένα από τα σημαντικότερα ήταν η καθυστέρηση στην παράδοση της ξυλείας στους κατοίκους των οικισμών του Δήμου Καστοριάς. Έγινε καταγγελία από δημότες πως η πρώτη παράδοση ξυλείας δόθηκε σε ιδιώτες εμπόρους με συνέπεια τέλη Οκτώβρη οι δημότες να μην έχουν παραλάβει τα αιτούμενα χωρικά που δικαιούνται. Σύμφωνα με τις δικές τους καταγγελίες η παράδοση της ξυλείας θα γίνει πιθανών μετά τα Χριστούγεννα, η οποία ξυλεία δεν θα είναι κατάλληλη για καύση για ευνόητους λόγους. Η καθυστέρηση αυτή οφείλεται σε γραφειοκρατικούς μάλλον λόγους μεταξύ δασαρχείου και αποκεντρωμένης διοίκησης Ηπείρου. Πιστεύουμε ότι αν και ο Δήμος Καστοριάς δεν είναι υπεύθυνος για την καθυστέρηση αυτή, οφείλει να εντοπίσει τα γραφειοκρατικά προβλήματα και να πιέσει τις αρμόδιες αρχές ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα και στο μέλλον να μην επαναληφθεί.

Πάρθηκε τέλος απόφαση προκειμένου να πάρουμε θέση δημόσια, σχετικά με το θέμα που δημιουργήθηκε από το αίτημα της Ιεράς Μητρόπολης Καστοριάς, παραχώρησης από την πλευρά του Δήμου οικοπέδου, για ανέγερση καινούριου ναού στην είσοδο της πόλης.