«Τοποθετήστε τρία άτομα που δεν αντέχει το ένα το άλλο σε ένα δωμάτιο. Καταδικάστε τα να μείνουν σε αυτό για μια αιωνιότητα, την ώρα που ο ένας θα βασανίζει τον άλλο. Και καθίστε να παρακολουθήσετε την μακάβρια εξέλιξη της ιστορίας. Τότε τι έχουμε;»

Αυτό είναι το ερώτημα που θέτει ο Λάρρυ Έλιοτ, ο οποίος παραλληλίζει το ζήτημα του ελληνικού χρέους με το θεατρικό έργο του Ζαν Πολ Σαρτρ, "Κεκλεισμένων των Θυρών" (Huis Clos).

Ο αρθρογράφος του Guardian στη θέση των τριών βασανισμένων ψυχών, τοποθετεί τον Αλέξη Τσίπρα, τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ Β. Σόιμπλε και την διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ

Σύμφωνα με το "σενάριο" του έργου, η Ελλάδα έχει απολέσει το 25% του ΑΕΠ της, νούμερο που την κατατάσσει στην ίδια μοίρα με τις ΗΠΑ της εποχής της Μεγάλης Ύφεσης.

Η οικονομία της χώρας, σημειώνει το άρθρο που αναδημοσιεύει το capital.gr, είναι σε δεινή θέση και χρειάζεται οικονομική βοήθεια για να επιβιώσει- ενώ ήδη βρίσκεται στο τρίτο πρόγραμμα διάσωσης.

Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος, ο Τσίπρας παίζει έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους: Εκλέχθηκε πριν δύο χρόνια ως η μεγάλη ελπίδα της αριστερά, αλλά ταχύτατα έχασε την εύνοια του κόσμου.

"Υποχώρησε κάτω από τις πιέσεις που του άσκησαν οι Ευρωπαίοι το καλοκαίρι του 2015", αναφέρει το άρθρο, και παρά τις προεκλογικές του εξαγγελίες για λήξη της λιτότητας συμφώνησε σε "δρακόντεια" μέτρα, αυστηρότερα από αυτά των προηγούμενων κεντρώων κυβερνήσεων.

"Πλέον ο Τσίπρας για τους περισσότερους Έλληνες δεν είναι εικονομάχος, παρά ένα ακόμη κοστούμι", όπως γράφει η αγγλική εφημερίδα.

Δεύτερος πρωταγωνιστής είναι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, ο οποίος δέχεται πολιτικές πιέσεις στην χώρα του, καθώς οι συμπατριώτες του πιστεύουν ότι η Ελλάδα έχει λάβει αρκετή βοήθεια, ενώ παράλληλα δεν κάνει αρκετά για να βοηθήσει τον εαυτό της.

Ο εφιάλτης του Grexit: Οι επιπτώσεις για οικονομία και κοινωνία

Το τρίτο πρωταγωνιστικό πρόσωπο είναι η διευθύντρια του ΔΝΤ, αναφέρει ο αρθρογράφος, επισημαίνοντας ότι υπό την ηγεσία της το Ταμείο δεν συμμετέχει σε προγράμματα διάσωσης αν υπάρχει η αίσθηση ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο.

Αναφορικά με την ελληνική περίπτωση, προβλέψεις του ΔΝΤ θέλουν το χρέος να εκτοξεύεται στο 275% του ΑΕΠ ως το 2060, κάτι που αν συμβεί αναμφίβολα κατατάσσει το ελληνικό χρέος στην κατηγορία "μη βιώσιμο".

Η τελευταία πράξη του έργου, με βάση το δημοσίευμα, θα παιχθεί στην Ουάσινγκτον με δύο παράγοντες που περιπλέκουν τα πράγματα. Ο πρώτος είναι η στενότητα του χρόνου καθώς τον Μάρτιο ξεκινά ο εκλογικός κύκλος στην Ευρώπη με τις πρώτες κάλπες να στήνονται στην Ολλανδία.

Ο δεύτερος, όπως σημειώνει ο συντάκτης, είναι το γεγονός ότι στο «δράμα» προστέθηκε και ένα ακόμη πρόσωπο, αυτό του νέου Αμερικανού προέδρου.

La Repubblica: Μπροστά στο ίδιο έργο και πάλι Ελλάδα - δανειστές

Η στάση του είναι ένα ερωτηματικό καθώς υπάρχουν λίγες ενδείξεις αν ενδιαφέρεται για το αν η Ελλάδα θα λάβει τη μείωση χρέους που ζητεί, την ώρα που οι ΗΠΑ είναι ο βασικότερος μέτοχος του ταμείου και ο πρόεδρος έχει τη δυνατότητα να ασκήσει βέτο σε όποια συμφωνία δεν εγκρίνει.

Σύμφωνα με τα όσα έχει δηλώσει η ευρωπαϊκή πλευρά, η επιθυμία τους είναι να έχει ολοκληρωθεί το ελληνικό ζήτημα ως το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου.

Από την πλευρά του, επισημαίνει το ρεπορτάζ, ο Τσίπρας για να μην ψηφίσει τις ομαδικές απολύσεις και μια νέα περικοπή συντάξεων, θα μπορούσε να καταφύγει στις κάλπες με το ερώτημα "ποιος κυβερνά την Ελλάδα;", με πιθανότερο να χάσει τις εκλογές.

Η κατάσταση, τονίζεται, θα μπορούσε να λυθεί αν η Γερμανία αποφασίσει να στηρίξει το αίτημα του ΔΝΤ για γενναιότερη ελάφρυνση χρέους ή αν το Βερολίνο υποκύψει στις πιέσεις του Τραμπ και αυξήσει τις εγχώριες δαπάνες.

Εκθεση-φωτιά της Βελκουλέσκου: Η Ελλάδα δεν θα πιάσει τα πλεονάσματα!

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο, τα συστατικά στοιχεία, προκειμένου να φτάσει η κρίση αυτή έως και το καλοκαίρι υπάρχουν.

Τότε, υπογραμμίζεται, η Ελλάδα θα στερέψει από χρήματα και δεν θα μπορεί να πληρώσει τους πιστωτές της.

Εάν δεν υπάρξει μια γρήγορη λύση, τα επιτόκια των ομολόγων αναμένεται αυξηθούν και η συζήτηση για το Grexit θα επανέλθει.

Το "Huis Clos" μεταφράζεται στα αγγλικά "Χωρίς Έξοδο": Για την Ελλάδα, αν η ζωή γίνει ακόμα πιο αφόρητη, υπάρχει μια έξοδος, καταλήγει στο κείμενό του ο Έλιοτ.