Αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης, ύψους περίπου 6.000 ευρώ με τους νόμιμους τόκους μπορούν πλέον να διεκδικήσουν από τις ενοχλητικές και πιεστικές πολλές φορές εισπρακτικές εταιρείες οι δανειολήπτες «κόκκινων» δανείων και οι κάτοχοι πιστωτικών καρτών.

Το δρόμο της αποζημίωσης άνοιξε η ελληνική δικαιοσύνη, με δύο αποφάσεις της, οι οποίες έκριναν ότι παράνομα οι εισπρακτικές εταιρείες τηλεφωνούν, εάν οι τράπεζες δεν έχουν προηγουμένως γραπτώς ενημερώσει ότι μεταβιβάζουν τα προσωπικά δεδομένα σε συγκεκριμένη εισπρακτική εταιρία και εάν οι τελευταίες δεν έχουν ενημερώσει τους δανειολήπτες ότι έχουν στην κατοχή τους τα προσωπικά τους δεδομένα.

Οι δύο αυτές δικαστικές αποφάσεις αποτελούν κόλαφο τόσο για τις τράπεζες όσο και για τις εισπρακτικές εταιρείες που κινούνται κατά παράβαση της Ευρωπαϊκής και Ελληνικής νομοθεσίας περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων, κ.λπ., των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας και της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.

Η πρώτη περίπτωση που απασχόλησε τα δικαστήρια αφορούσε πιστωτική κάρτα, της οποίας ο κάτοχος της στην τυποποιημένη αίτηση που υπέγραψε για τη χορήγηση της αναγραφόταν ότι συναινούσε να διαβιβαστούν τα προσωπικά του δεδομένα σε εισπρακτική εταιρεία.

Σε κάποια χρονική στιγμή, ο κάτοχος της κάρτας καθυστέρησε μερικές δόσεις λόγω πρόσκαιρης οικονομικής αδυναμίας.

Αμέσως ξεκίνησαν καθημερινά τηλεφωνήματα στο σταθερό και κινητό του τηλέφωνο από εισπρακτική εταιρεία, στην οποία η τράπεζα είχε διαβιβάσει τα προσωπικά δυσμενή οικονομικά στοιχεία του.

Ο κάτοχος της κάρτας, πέραν του ότι αιφνιδιάστηκε, παραπονέθηκε κατ’ επανάληψη για τη μεταβίβαση των δεδομένων του και επισήμανε ότι τα κατέχει παράνομα.

Η διαρροή των απόρρητων προσωπικών του δεδομένων σε τρίτους χωρίς καμία προηγούμενη ενημέρωση, του προκάλεσε μεγάλη ψυχική αναστάτωση, θυμό και οργή και στράφηκε κατά της Τράπεζας, διεκδικώντας το ποσό των 15.000 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστη.

Κατ’ αρχάς, το Πρωτοδικείο Αθηνών υπογραμμίζει στην απόφασή του (3428/2016) ότι ο όρος που αναφέρεται στην έντυπη τυποποιημένη αίτηση χορήγησης δανείου ή πιστωτικής κάρτας για μεταβίβαση των οικονομικών και άλλων δεδομένων του, «δεν σημαίνει ότι παρέχει στην Τράπεζα τη ρητή συγκατάθεσή του για τη μεταβίβαση των δυσμενών, κ.λπ. προσωπικών σε εισπρακτική εταιρεία».

Για να γίνει η μεταβίβαση των δεδομένων, πρέπει πρώτα η Τράπεζα να ενημερώσει για την πρόθεσή της αυτή το δανειολήπτη ή τον κάτοχο κάρτας και αυτός να συναινέσει για τη μεταβίβασή τους.

Με τη σειρά της η εισπρακτική εταιρεία οφείλει να ενημερώσει εγγράφως τον δανειολήπτη ότι προτίθεται να κάνει χρήση των δεδομένων του και για το σκοπό που θα τα χρησιμοποιήσει.

Οι δικαστές υπογραμμίζουν ότι ο όρος που περιλαμβάνεται στην αίτηση έκδοσης δανείου ή πιστωτικής κάρτας ότι ο αιτών συναινεί στη διαβίβαση των δεδομένων του, δεν σημαίνει τη «συγκατάθεση του δανειολήπτη για τη διαβίβαση των προσωπικών του δεδομένων σε εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών».

«Η τράπεζα», υπογραμμίζουν οι δικαστές, «είναι υποχρεωμένη να τον ενημερώσει για την πρόθεσή της να κάνει χρήση των δεδομένων, για την εταιρεία ενημέρωσης οφειλετών, με την οποία συνεργάζεται (επωνυμία, έδρα κ.λπ.), κάτι όμως που δεν έγινε».

«Άλλωστε», συνεχίζουν, «ως "συγκατάθεση" ορίζεται η ελεύθερη, ρητή και ειδική δήλωση βούλησης, που εκφράζεται με τρόπο σαφή και εν πλήρη επιγνώσει, με την οποία το υποκείμενο των δεδομένων, αφού προηγουμένως ενημερωθεί, δέχεται να αποτελέσουν αντικείμενο επεξεργασίας τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, που τον αφορούν».

Στην περίπτωση αυτή επιδικάστηκε υπέρ του κατόχου της κάρτας το ποσό των 5.870 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστη.


Η δεύτερη περίπτωση αφορά καταναλωτικό δάνειο 5.200 ευρώ. Η δανειολήπτρια, μόλις είχε χειρουργηθεί λόγω αιμαγγειώματος εγκεφάλου, σε συνέπεια να έχει κρίσεις επιληψίας και «ψυχοσιόμορφες εκδηλώσεις» και μετά από κάποιο διάστημα δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις δόσεις του δανείου.

Και πάλι η τράπεζα χωρίς να την ενημέρωση και χωρίς η δανειολήπτρια να συναινέσει μεταβίβασε τα δεδομένα της σε εισπρακτική εταιρεία, η οποία άρχισε να τη «βομβαρδίζει» με κλήσεις στο σταθερό και κινητό τηλέφωνο για την καταβολή των ληξιπρόθεσμων δόσεων. Στις τηλεφωνικές κλήσεις απαντούσε είτε η ίδια είτε συγγενικά της πρόσωπα.

Αποτέλεσμα ήταν το Ειρηνοδικείο Αθηνών (απόφαση 273/2016) να επιδικάσει στη δανειολήπτρια 6.000 ευρώ για την ηθική βλάβη που δέχθηκε.

newsbomb.gr