Πόσοι άραγε από τους πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς παράγοντες του τόπου, γνωρίζουν τί κρύβει η πίσω πλευρά του “μαύρου βουνού” της Ιεροπηγής;

Εκεί όπου η ΛΑΡΚΟ έχει εγκαταστήσει το μεταλλείο της τα τελευταία 25 χρόνια, για την εξόρρυξη του νικελίου;
Και αν γνωρίζουν γιατί κρατούν το στόμα τους κλειστό, για το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό “έγκλημα”  που διαπράττεται αυτή την στιγμή
στην Δυτική Μακεδονία, μετά την Πτολεμαϊδα;

Πρόσφατα το Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτικής Μακεδονίας, με τις ψήφους και των συμβούλων της Π.Ε. Καστοριάς, έδωσε έγκριση, περιβαλλοντικών όρων, για την επέκταση του λατομείου της ΛΑΡΚΟ και προς άλλη κατεύθυνση. Χωρίς προφανώς να γνωρίζει την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή που αφήνει η εξόρρυξη του νικελλίου πίσω της και τις επιπτώσεις στην δημόσια υγεία των κατοίκων, σε ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων!

Ακόμα και οι κάτοικοι της Ιεροπηγής που ζούνε καθημερινά με τον φόβο των εκρήξεων του λατομείου και τις ρωγμές που δημιουργούνται στα σπίτια τους, κρατούν το στόμα τους κλειστό για λόγους που ασφαλώς δεν περιορίζονται στις 20 θέσεις εργασίας που τους προσφέρει η ΛΑΡΚΟ!

Η “Καστοριανή Εστία” επιχείρησε και πέτυχε να αποτυπώσει με το φακό της, το μέγεθος της καταστροφής, που συντελείται αυτή την στιγμή στο βουνό της Ιεροπηγής και σε υψόμετρο 1100 μ.

 Αλλά... απέτυχε στο να διεισδύσει στα άδυτα της ΛΑΡΚΟ τόσο στα γραφεία της εταιρείας στην Μεσοποταμία όσο και στα κεντρικά της Αθήνας. 
Για να αποσπάσει απαντήσεις, στα επίμαχα ερωτήματα που προέκυψαν κατά την διάρκεια της πολύμηνης έρευνας, για την λειτουργία του μεταλλείου!
Διότι στην μεν Μεσοποταμία αντιμετώπισε την εχθρική στάση των εργαζομένων στα γραφεία, οι οποίοι έδειξαν ότι απειλείται το “ιερόν δικαίωμα στην εργασία”, από την παρουσία του δημοσιογράφου και απέτρεψαν με τρόπο επιθετικό, τη συνέντευξη που είχε προγραμματισθεί με  τον υπεύθυνο του κλιμακίου κ. Κουντουρέλη να απαντήσει,  στα ερωτήματά μας!

  Ενώ στα κεντρικά της Αθήνας, η διευθύντρια διοικητικού κ. Τάτση, εξαφανίστηκε μετά το πρώτο τηλεφώνημα και έκτοτε βρίσκεται  μονίμως σε... συσκέψεις!

Έτσι είμαστε υποχρεωμένοι να θέσουμε δημόσια στην κρίση των πολιτών, τα αναπάντητα ερωτήματα της έρευνας, μαζί με το φωτογραφικό υλικό, το οποίο δημοσιεύεται ταυτόχρονα ως έγχρωμο στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας μας  για πληρέστερη ενημέρωση.

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

1. Θα έπρεπε η ΛΑΡΚΟ να αποδιδει στις τοπικές κοινωνίες το 20% επί της τιμής του μεταλλεύματος, το οποίο κοστίζει 54.000 δολλάρια ο τόνος με την μορφή τοπικού πόρου;

2. Παλαιότερα δίνονταν κάποια ποσά στις Νομαρχίες οι οποίες με την σειρά τους υποτίθεται τα μοίραζαν σε Δήμους και Κοινότητες;

3. Πού το αποδίδεται αυτό, στην ασυνέπεια της ΛΑΡΚΟ ή στην αδράνεια των τοπικών φορέων;

4. Υπάρχει μελέτη κατατεθημένη στο Υπουργείο Περιβάλλοντος εδώ και πολλά χρόνια για να κατασκευαστεί εργοστάσιο στην Ιεροπηγή που θα απασχολούσε 500-1000 εργαζόμενους;

5. Ο νυν Δήμαρχος και πρώην βουλευτής κ. Ανέστης Αγγελής υπέβαλε αίτημα στη ΛΑΡΚΟ το 2014, για ανταποδοτικά οφέλη προς τον Δήμο. Υπήρξε καμία εξέλιξη στο θέμα αυτό;

6. Το ίδρυμα Μποδοσάκη δίνει πολλές υποτροφίες σε παιδιά εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ. Από την Καστοριά δόθηκε σε κάποιο παιδί;

7. Η περιβαλλοντική καταστροφή από την εξόρρυξη του νικελίου είναι μη αναστρέψιμη. Έγιναν εργασίες αποκατάστασεις του εδάφους;

8. Είναι αλήθεια ότι με οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ΥΠΕΚΑ επέβαλλε πρόστιμα στην ΛΑΡΚΟ 596.340 ευρώ για παράβαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας;

9. Γιατί από αυτά τα πρόστιμα δεν οφελήθηκε ούτε στο ελάχιστο μέσω του Πράσινου Ταμείου η τοπική κοινωνία ενώ αντίθετα στις Σκουριές της Χαλκιδικής η εξόρρυξη του χρυσού αποδίδει 5 εκ. ευρώ τον χρόνο;

10. Παρήγαγε 2,25 εκ. τόννους μεταλλεύματος το χρόνο η ΛΑΡΚΟ από τα οποία το 25% έπρεπε να επιστραφεί σε χρήμα στις τοπικές κοινωνίες;

11. Αφού όπως υποστηρίζει η ΛΑΡΚΟ οι ισολογισμοί της είναι ελλειμματικοί και επομένως δεν υποχρεούται να αποδίδει ανταποδοτικά οφέλη στους κατοίκους τότε γιατί συνεχίζει την λειτουργία της στο Λατομείο της Ιεροπηγής και μάλιστα ζητάει την επέκτασή του από την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας; 



Παράλληλα δημοσιεύουμε και τις διαπιστώσεις μας προς ενημέρωση των τοπικών παραγόντων, οι οποίοι ελαφρά τη καρδία (;) παρέχουν στην ΛΑΡΚΟ όλες τις διευκολύνσεις, να λεηλατεί τον ορυκτό πλούτο της περιοχής, με αποικιοκρατικού τύπου “ανταλλάγματα”!

Εδώ αξίζει να αναφερθεί  ότι η ΛΑΡΚΟ απασχολεί στα μεταλλεία της Εύβοιας 1300 εργαζόμενους και άλλους τόσους - πλην Καστοριάς - στα τρία άλλα μεταλλεία της .
Όπως επίσης ότι το Ίδρυμα Μποδοσάκη δίνει πολλές υποτροφίες σε παιδιά εργαζομένων  της ΛΑΡΚΟ κάτι που δεν φαίνεται εφικτό και για την Καστοριά!

Το άλλο μεγάλο ζήτημα, που απασχολεί τις περιοχές όπου η ΛΑΡΚΟ κάνει εξόρρυξη νικελίου, είναι η περιβαλλοντική καταστροφή στα δασώδη βουνά, τα οποία γίνονται πλέον “φαλακρά”, όπως συμβαίνει στην περιοχή μας με τα βουνά της Ιεροπηγής.
  Και επειδή μια περιβαλλοντική καταστροφή είναι συνήθως μη αναστρέψιμη παρόλες τις  “αναδασώσεις” που κατά καιρούς επιχειρούνται, με οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ΥΠΕΚΑ επέβαλε πρόστιμο στην ΛΑΡΚΟ ύψους 596.340 ευρώ, για παραβάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας!

Από τα πρόστιμα αυτά όμως δεν οφελήθηκε ούτε στο ελάχιστο η τοπική κοινωνία της Ιεροπηγής ενώ αντίθετα στις Σκουριές της Χαλκιδικής, η εταιρεία που κάνει την εξόρρυξη χρυσού αποδίδει  5.000.000 ευρώ το χρόνο!


Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της αδικίας που γίνεται σε βάρος της τοπικής κοινωνίας του Δημου Καστοριάς αρκεί να αναφέρουμε ότι η ΛΑΡΚΟ παρήγαγε μετάλλευμα 2,25 εκατ. τόνων για το 2012 και 2,23 εκατ. για το 2011.
Αλλά η Καστοριά δεν πήρε ούτε σεντ από την πωληθείσα αξία του!

Στο παρελθόν έχει καταγραφεί από τα  Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δήλωση ανώτερου στελέχους της ΛΑΡΚΟ με την οποία έλεγε ότι:
“Εμείς ως εταιρεία δεν θέλουμε να έχουμε καμιά αντιδικία με τον Δήμο Καστοριάς και τους τοπικούς φορείς της περιοχής.
 Δεχόμαστε ότι η ΛΑΡΚΟ θα πρέπει να αποδίδει το 20% επί της καθαρής αξίας του μεταλλεύματος στις τοπικές κοινωνίες”!

Όμως τα τελευταία χρόνια η ΛΑΡΚΟ παρουσιάζει συνεχώς ελλειμ- ματικούς ισολογισμούς, επικαλούμενη την χρηματιστηριακή τιμή του νικελίου στις διεθνείς αγορές, για να μην αποδώσει τα οφειλόμενα, καλυπτόμενη πίσω από τον σχετικό μνημονιακό νόμο!
Παλαιότερα έδινε κάποια ποσά στις τότε Νομαρχίες, οι οποίες με την σειρά τους υποτίθεται τα μοίραζαν σε Δήμους και Κοινότητες.
Κάτι τέτοιο δεν ήταν ευρύτερα γνωστό, ενώ αντίθετα ο νομός της Καστοριάς διεδικούσε πάντα ένα μέρισμα από τον τοπικό πόρο της ΔΕΗ, για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τα ορυχεία της Πτολεμαϊδας.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν αυτά οφείλονται στην ασυνέπεια της ΛΑΡΚΟ ή στην  αδράνεια των τοπικών φορέων, που άφησαν να περάσει ανεκμετάλλευτη μια τέτοια ευκαιρία.

 Δείτε φωτογραφίες

Η Φουκοσίμα της Ιεροπηγής