Στο facebook

Αρχειοθήκη

Από το Blogger.

ΑΝΑΖΗΤΕΙΣΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Πνευματική ιδιοκτησία & Αντιγραφή υλικού
Το περιεχόμενο του blog μας αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του kastorianiestia.gr
H αναδημοσίευση υλικού σε άλλη ιστοσελίδα επιτρέπεται μόνο με την προϋπόθεση αναφοράς της πηγής με ενεργό link προς το πρωτότυπο άρθρο.

Πρόσφατα

13 Μαΐου 2016
  Παλαιότερα περπατούσαμε στα στενά σοκάκια της Καστοριάς με δίχως παπούτσια και το ευχαριστιόμασταν, γιατί τα καλντερίμια ήταν τοσο καλοφτιαγμένα, που δεν μας ενοχλούσε καθόλου το περπάτημα σ΄ αυτά.

Και τώρα; Θα το πω κι ας το πιω, όπως έλεγε ο αείμνηστος Ατίκ, σε ένα από εκείνα τα αθάνατα τραγουδάκια του...



  Σε μια πρόσφατη επίσκεψή μου στα στενά μονοπάτια του Ντολτσό, διαπίστωσα με κάποια μελαγχολία, ότι τα παλιά καλντερίμια της παραδοσιακής συνοικίας της πόλης μας, με τις ωραίες πλακόπετρες, δεν υπάρχουν πια.... Έχουν εξαφανιστεί!
Και στη θέση τους βάλανε κάτι “μπιστούρες”, που εάν δεν φοράς τα κατάλληλα παπούτσια, κινδυνεύεις να τραυματίσεις τα πόδια σου!

  Σκεφτείτε τι τραβάνε οι γυναίκες που κυκλοφορούν με τα ψηλοτάκουνα και επισκέπτονται τα σοκάκια, για να θαυμάσουν από κοντά τα περίφημα αρχοντικά και τις υπέροχες βυζαντινές εκκλησίες της πόλης;
Κάποτε εδώ υπήρχαν τα γραφικά πέτρινα πεζούλια, όπου μαζεύονταν οι γυναίκες της γειτονιάς, για να κουτσομπολέψουν με τα γεγονότα της ημέρας που διαδίδονταν αστραπιαία σ΄ όλη την πόλη, μ΄ αυτή την “ασύρματη” επικοινωνία!

  Η μελαγχολική διαπίστωση που έκανα για τα καλντερίμια  του Ντολτσού, γρήγορα εξελίχθηκε σε θυμό, όταν κάποιος γνωστός μου με πληροφόρησε εκείνη την ώρα ότι οι αλβανοί εργάτες που ανέλαβαν να ανακατασκευάσουν τα σοκάκια, αντί για πλάκες, έσπαγαν και τοποθετούσαν κακοφτιαγ- μένες “μπιστούρες”!

Αυτό έκανε πολλούς ανθρώπους και ειδικά ηλικιωμένους, να αποφεύγουν να κυκλοφορούν στα συγκεκριμένα σοκάκια!
Εδώ ας μου επιτραπεί να καταθέσω μια πραγματικότητα, που την έμαθα από τον καθηγητή Νικόλαο Μουτσόπουλο, για τον τόπο απ΄ όπου προμηθεύονταν εκείνες τις περίφημες πλάκες που έστρωναν στα καλντερίμια της Καστοριάς. Και δεν ενοχλούσαν καθόλου τους περιπατητές, γιατί ήταν από γρανίτη, χωρίς “τοζούμγκες” και χαιρόσουν να περπατάς ξυπόλυτος...

  Εάν ζούσε σήμερα ο Τάκης Παπακωνσταντίνου, πρόεδρος του συλλόγου Φίλων Βυζαντινών Μνημείων και Αρχαιοτήτων, θα μπορούσε να επιβεβαιώσει ότι οι πλάκες για τα καλντερίμια, προέρχονταν από το βουνό της Καστοριάς και από την θέση που βρίσκεται σήμερα το Νοσοκομείο.

  Οι πέτρες ήταν επιφανειακές και επειδή δεν υπήρχε λατομείο εκεί, τις μετέφεραν με βάρκες στην Μαυριώτσσα, για να τις πελεκήσουν ανάλογα. Κι όταν ήταν έτοιμες, πάλι με τις βάρκες τις κουβαλούσαν στην πόλη.

Όλα αυτά είναι εικόνες της εποχής που καλό είναι να τις θυμίζουμε κάπου - κάπου, για να μαθαίνουν οι νεότεροι την ομορφιά που είχε η παλιά Καστοριά.
Πολλά από αυτά που αναφέρονται εδώ, τα μάθαμε από τον καθηγητή Νικόλαο Μουτσόπουλο, ο οποίος ήταν λάτρης της Καστοριάς, και σε κάθε ευκαιρία υπογράμιζε ότι εάν κάποια μέρα βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι και αξιοποιήσουν αυτά που διαθέτει η πόλη, τότε η Καστοριά θα μπορεί να ζει μόνο από τον τουρισμό και από την λίμνη.

  Ο καθηγητής έκανε ιδιαίτερη αναφορά στα ευρύματα της “Ψαλλίδας” όπου οι πρώτοι κάτοικοί της ήταν οι Πελασγοί οι  οποίοι αργότερα μετοίκησαν στον λιμναίο οικισμό δίπλα στην λίμνη.
Ανάμεσα στα ευρύματα αυτά ξεχωρίζουν το Θυσιαστήριο με τις αναθηματικές πλάκες προς τιμή του θεού Δία.

Τα πέτρινα πεζούλια στην χαράδρα, όπου οι πρώτοι κάτοικοι έβαζαν τα σφαγμένα κριάρια ανάποδα, για να συλλέξουν τα ψίγματα χρυσού που κατέβαζαν οι χείμαροι με τα νερά τους από την κορυφή  του βουνού.

 Εξ ου και ο μύθος με το “χρυσόμαλλο δέρας” που ταξίδεψαν μέχρι την Κολχίδα για να τον φέρουν πίσω!
Επίσης μια μικρή επισκευή στα σπίτια των πρώτων κατοίκων της “Ψαλλίδας” θα μπορούσε να δώσει άλλο ένα σημαντικό σημείο επισκεψιμότητας στην περιοχή και μάλιστα από εκεί που υπάρχει η καλύτερη θέα, για να θαυμάζει κάποιος την Καστοριά από ψηλά.

 Εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι όταν κάποτε ένα πανεπιστήμιο της Ελβετίας έκανε εκδρομή στην Καστοριά, την ανακήρυξε στην πρώτη θέση, ως την ομορφότερη πόλη, που είναι κτισμένη σε βουνό με υψόμετρο 630 μ. και μοιάζει με νησί μέσα στην λίμνη της.

Οι φωτογραφίες με τα σοκάκια της Καστοριάς είναι από τους πίνακες του Βασίλη Παπαντίνα

0 σχόλια:

Πρωτοσέλιδα Εφημερίδων

Δημοφιλείς αναρτήσεις