Χρονογράφημα του Χρήστου Γιούτσου

Πριν από αρκετά χρόνια ο τραγουδιστής Κώστας Χατζής, απέδωσε ένα από τα καλύτερά του τραγούδια. Μεταξύ άλλων στους στίχους αναφερόταν: “Γυφτάκι χορεψέ μας τσιφτετέλι, να φας ένα κομμάτι από το καρβέλι, Γυφτάκι δύο πήχες όλο και όλο, ποιος σούμαθε της ζητιανιάς το ρόλο;... Αφέντη που με βάζεις και χορεύω εσύ μου έμαθες να ζητιανεύω...”
Έτσι αγαπητοί αναγνώστες, ενοχοποιούνται οι πολιτευτές - βουλευτές που εκμεταλεύτηκαν την ανέχεια την φτώχεια και την ανεργία των ανθρώπων για να αρπάξουν την ψήφο
τους. Έτσι δέκαπέντε άτομα στριμώχνονταν εκείνο το πρωί στο προθάλαμο του κυρίου Τριαντάφυλλου Ρουσφετό- πουλου και περίμεναν ανυπόμονα την άφιξή του. Οι περισσότεροι από τους παρευρισκόμενους είχαν μαζί του ραντεβού στις οκτώ αλλά η ώρα είχε πάει δέκα και ο κύριος βουλευτής δεν είχε εμφανιστεί ακόμη. Ένας κύριος είχε αρχίσει ήδη να ξεφυσάει και ήταν έτοιμος “να κατεβάσει καντήλια” ενώ δύο νέες κυρίες είχαν πιάσει κουβέντα μεταξύ τους λέγοντας ότι “καλό είναι να μην συνωθείται κανείς σε τέτοιους προθαλάμους αλλά βλέπεις, χωρίς μέσον δεν γίνεται τίποτα σ΄ αυτόν τον τόπο...”
-Ναι έτσι είναι, συνέχισε η άλλη συνομιλήτρια, αλλά φταίμε και μεις γι΄ αυτήν την κατάσταση. Φταίμε γιατί ψηφίζουμε συνεχώς τους άθλιους πολιτικάντηδες, αντί να τους δώσουμε μια μούτζα, μπας και δει χαϊρι και προκοπή ο τόπος...”
Και λέγοντας αυτά η αγανακτησμένη γυναίκα άνοιξε τις παλάμες της και τις έτεινε προς την πόρτα, όπου εκείνη την στιγμή ακριβώς, έμπαινε φουριόζος καμαρωτός και γελαστός ο κύριος Τριαντά- φυλλος Ρουσφετόπουλος.
Το αναπάντεχο φάσκελο έκοψε απότομα την φόρα του βουλευτή και εξαφάνισε το πλαστό χαμόγελό τους. Στάθηκε ακίνητος και συνοφρυωμένος στην μέση του προθάλαμου και είπε ξερά στην γυναίκα, που είχε ακόμη τις παλάμες της απλωμένες προς αυτόν:
-Έ, όχι και έτσι κυρία Κακομοιρίδου. Άργησα βεβαίως ολίγον αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να με μουτζώσετε!
-Χριστός και απόστολος, αναφώνησε τότε η γυναίκα, που φαίνεται ότι ήταν ετοιμόλογη και καπάτσα. Καλέ κύριε Ρουσφετόπουλε πώς σας πέρασε από το μυαλό ότι μπορούσα να διαπράξω τέτοιο ανοσιούργημα; Εγώ καλέ κύριε Τριαντάφυλλε τους αντιπάλους μας φασκέλωσα και καλά τους έκανα τέτοιοι λεχρίτες που είναι.
Το πρόσωπο του βουλευτή άλλαξε πάλι μονομιάς. Ξαναέγινε φαιδρό και δράττοντας την ευκαιρία που του έδωσε η κυρία Κακομοιρίδου γύρισε προς την ομήγυρη και είπε με περισσή υποκρισία:
-Εάν όλοι οι οπαδοί μου είχαν το υψηλόν αγωνιστικόν φρόνημα αυτής της σπουδαίας κυρίας δεν θα χάναμε ποτέ τις εκλογές!
Εύγε, λοιπόν αξιολάτρευτη κυρία διότι με το παράδειγμα σου ενισχύεις την ελπίδα της νίκης  επ΄ ωφελεία του Λαού και της Πατρίδας!
Στο μεταξύ οι παρευρισκόμενοι άρχισαν να τον χειροκροτούν και μόνο ο κύριος που λίγο πριν ετοιμαζόταν “να κατεβάσει καντήλια” στεκόταν μαρμα- ρωμένος και αναλογιζόταν πικρά: “Ά, ρε καημένε λαέ τι θεομπαίχτες ανεβάζεις στην εξουσία...”
Έπειτα σαν να ντράπηκε ή, σαν να αισθάνθηκε τύψεις για τις σκηνές που διαδραματίστηκαν μπροστά του, σηκώθηκε και έφυγε από το γραφείο του κυρίου βουλευτή, χωρίς να τον πάρουν είδηση οι άλλοι....
Στο μεταξύ ο κύριος Τριαντάφυλλος Ρουσφετόπουλος είχε περάσει  ήδη στο γραφείο του για να αρχίσει σε λίγο τις επαφές του με όλους, όσοι περίμεναν από τις οκτώ στον προθάλαμο.
“Θεέ μου, τι σκυλολόϊ μαζεύτηκε και σήμερα” μουρμούριζε καθώς κρέμαγε το πανωφόρι του στην κρεμάστρα ξεσφύγγοντας ταυτόχρονα και την γραβάτα του. Έπειτα παίρνοντας ένα μειλίχιο ύφος κάλεσε τον πρώτο από τους “πελάτες” του να περάσει μέσα για να του “πουλήσει” κάμποσα “θα”...
Βλέπεις τα “θα”, θα μεταφράζονταν σε λίγο καιρό σε ψήφους.