Στο facebook

Αρχειοθήκη

Από το Blogger.

ΑΝΑΖΗΤΕΙΣΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Πνευματική ιδιοκτησία & Αντιγραφή υλικού
Το περιεχόμενο του blog μας αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του kastorianiestia.gr
H αναδημοσίευση υλικού σε άλλη ιστοσελίδα επιτρέπεται μόνο με την προϋπόθεση αναφοράς της πηγής με ενεργό link προς το πρωτότυπο άρθρο.

Πρόσφατα

12 Ιουνίου 2015
Χρονογράφημα του Χρήστου Γιούτσου

  Ένα από τα θέματα που μου άρεζε να καταπιάνομαι στα πρώτα μου χρονογραφήματα ήταν, για όσους το θυμούνται, ο πολιτισμός.
  Βέβαια η λέξη πολιτισμός είναι μια ευρύτερη έννοια που εμπεριέχει τα πάντα. Την ίδια μας την ζωή θα έλεγα και βέβαια την στάση της ζωής μας στην κοινωνία. 

  Σημαντικό κομμάτι του πολιτισμού είναι χωρίς καμιά αμφιβολία οι τέχνες.
  Τί είναι όμως τέχνη; Ποιοί την παράγουν; Και σε ποιούς απευθύνεται;
  Θα έλεγα ότι η τέχνη δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να είναι ξεκομμένη από  την κοινωνία και κατ΄ επέκταση από τον λαό. 
Ο κάθε καλλιτέχνης θα πρέπει να είναι κατά κάποιο τρόπο ταγμένος στην σωστή κατεύθυνση που είναι η πρόοδος και η εξέλιξη του απλού ανθρώπου.
Η αγωνία του να είναι διαρκής, ώστε να γίνεται κατανοητό το έργο του από όλον τον κόσμο και όχι να είναι για τους πολύ λίγους. 
Γιατί είναι γεγονός πως η τέχνη διαπλάθει - συν τοις άλλοις - και τον χαρακτήρα του ανθρώπου. 
  Υπήρξαν πολλοί σπουδαίοι διανοούμενοι που με την στάση ζωής και όχημα την τέχνη, υπηρέτησαν το όνειρο ενός δικαιότερου και ομορφότερου κόσμου, πάντα βιώνοντας την άμεση και ουσιαστική επικοινωνία με τις καρδιές των απλών ανθρώπων, εισπράττοντας ταυτόχρονα και την βαθιά αγάπη τους. 
  Βέβαια πλήρωσαν ακριβά αυτό το τίμημα αλλά έμειναν στην αιωνιότητα, όχι μόνο για το μεγάλο και σπουδαίο έργο τους, αλλά  γιατί στάθηκαν δίπλα στον κόσμο, πολεμώντας αυτούς που θέλουν την ζωή μας νάϋλον στις ιδέες και στην τέχνη. 
  Ο Πάμπλο Πικάσο έλεγε “ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι πολιτικό ον που ευαισθητοποιείται διαρκώς από τα θλιβερά, τα παράφορα ή τα ευχάριστα που συμβαίνουν στον κόσμο και διαπλάθεται απόλυτα καθ΄ ομοίωσή τους”
  Ο Μπρεχτ είχε πει  ότι “ο ρόλος του καλλιτέχνη δεν είναι απλώς να αφουγκράζεται την εποχή του και να την εκφράζει μέσα από το έργο του, αλλά να συμμετέχει ενεργά στην προσπάθεια αφύπνησης του λαού”. Γιατί όπως έλεγε “το πιο σημαντικό  μάθημα που πήρα από την ζωή ήταν πως το μέλλον της ανθρωπότητας μπορεί να ιδωθεί μόνο από κάτω, από την σκοπιά των εκμεταλλευόμενων και καταπιεζόμενων. Μόνο όποιος αγωνίζεται μαζί τους, αγωνίζεται για την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό”.
  Διαβάζοντας αυτή την δήλωση του Μπρεχτ που έγινε πριν από αρκετά χρόνια, θα έλεγα ότι η τέχνη για να βρει το δρόμο της πρέπει να δοθεί απλόχερα στο λαό, γιατί αυτός είναι ο πραγματικός αποδέκτης της. 
  Δεν μπορεί η τέχνη να είναι υπόθεση λίγων ανθρώπων που ευλογούν τα γένια τους!
Δεν μπορούν άνθρωποι εγωκεντρικοί, νάρκισσοι, που έχουν καβαλήσει  καλάμι, αραχτοί στους καναπέδες να μιλούν για τέχνη, μακρυά  και με απόσταση από τον λαό.
  Μεγάλοι καλλιτέχνες και διαννοούμενοι  που είχαν σχέση με ένα ισχυρό προοδευτικό ρεύμα στο χώρο της τέχνης αλλά και ήσαν άξιοι εκφραστές του λαϊκού πολιτισμού, όπως ο Ρίτσος, ο Βάρναλης, ο Τάσσος, ο Κατράκης, ο Βεάκης, ο Λοϊζος και τόσοι άλλοι ζουν μέχρι σήμερα στη σκέψη του κόσμου.
 Γιατί για τους ανθρώπους αγωνίστηκαν και δημιούργησαν έργο. 
  Ο καλλιτέχνης που συμπορεύεται με την άρχουσα τάξη και τα θέματά της είναι ουραγός. 
  Ο πραγματικός και αληθινός καλλιτέχνης πρέπει να ανάβει φωτιές σε κάθε αδικία σε κάθε τί που μας πληγώνει και να συγκρούεται ευθέως με ότι μας γυρνάει πίσω, βάζοντας το μαχαίρι στο κόκκαλο για να συμβεί αυτό που γράφει σε κάποιους στίχους του ο Νίκος Γκάτσος “Με φωτιά και με μαχαίρι, πάντα ο κόσμος προχωρά”.

0 σχόλια:

Πρωτοσέλιδα Εφημερίδων

Δημοφιλείς αναρτήσεις