Κάθε δρόμος έχει την δική του ιστορία...
Μόνο που αυτός έχει μια “πονεμένη” ιστορία, η οποία ξεκίνησε πριν καλά - καλά κοπεί η κορδέλα των εγκαινίων,κάτω από τις ιαχές των τοπικών παραγόντων εκείνης της
περιόδου. Οι οποίοι πανηγύριζαν την άρση της απομόνωσης των Κορεστείων αλλά και την νίκη τους επί της γειτονικής Φλώρινας, στην διεκδίκηση του καθέτου άξονα που οδηγεί στην Αλβανία!

Όμως πριν κοπάσουν οι ενθουσιασμοί, άρχισαν οι πρώτοι τριγμοί στα πέλματα των γεφυρών και στα θεμέλια του εργολαβικού κατεστημένου!
Ο ανάδοχος απειλήθηκε πολλές φορές να κηρυχθεί έκπτωτος και θα έφθανε μέχρι εκεί, αν δεν είχε την προστασία της“υψηλής πύλης” του κόμματος και κάποια ... κουπόνια προεκλογικής χορηγίας!
Στο τέλος όμως, όταν οι κρατήρες του οδοστρώματος, ξεπέρασαν το σεληνιακό τοπίο, αναγκάσθηκε να παραδεχθεί το“λάθος” του και ανέλαβε με δικά του έξοδα να αποκαταστήσει τον δρόμο, τον οποίο εγκαινίασαν για πολλοστή φορά... λόγω προεκλογικής περιόδου!
Υπήρχε ωστόσο μια παράμετρος στην κατασκευή που υπέφωσκε όλα τα χρόνια και ήταν αναπόφευκτο ότι κάποια στιγμή θα εκραγεί και θα τινάξει το οικοδόμημα στον αέρα...
Η χάραξη του δρόμου, σε πολλά σημεία εφάπτεται με την κοίτη του ποταμού που εκ πρώτης όψεως μοιάζει μ΄ ένα γραφικό ρυάκι το οποίο στολίζει το τοπίο. Γι΄ αυτό προφανώς αλλά και για λόγους “οικονομίας” απέφυγαν τα αντιπλημμυρικά έργα , μέχρι που ήρθε η ίδια η φύση να τους το
υπενθυμίσει...
Η διάβρωση του οδοστρώματος από την υπερχείλιση του ποταμού, θα μπορούσε να εκληφθεί σαν μια φυσιολογική συνέπεια των ακραίων καιρικών φαινομένων, που έπρεπε όμως να αποκατασταθεί αμέσως.
Αν αυτό ισχύει σαν αξίωμα σ΄ όλα τα οργανωμένη κράτη, εδώ αποτελεί ευκαιρία επίδειξης του συγκεντρωτικού κράτους, που για μια ακόμα φορά έκανε αισθητή την παρουσία του.
Όταν έγινε γνωστή η καταστροφή του ενός ρεύματος του δρόμου Καστοριάς - Κρυσταλλοπηγής στο ύψος των Κορεστείων, άρχισε ένας πόλεμος αντιφατικών ανακοινώσεων από την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας που έδινε την εντύπωση ότι οι καθ΄ ύλην αρμόδιες υπηρεσίες, δεν επικοινωνούν μεταξύ τους!
Αρχικά ανακοινώθηκε με κάθε... σοβαρότητα, ότι ο δρόμος θα αποκατασταθεί σε τρεις - τέσσερις μήνες! Δηλαδή ζήσε Μάη μου...
Αργότερα, όταν αντιλήφθηκαν ότι θα διακοπεί η επικοινωνία με την Αλβανία και θα έχει άμεσες συνέπειες στα οικονομικά του Τελωνείου, άλλαξαν ρότα και ζήτησαν να τεθεί ως έκτακτο
θέμα στο Περιφερειακό Συμβούλιο
Στην συνέχεια ο Περιφερειάρχης δήλωσε ότι θα φέρει ειδικό μηχάνημα για να εξετάσει την στατικότητα του οδοστρώματος, πριν προχωρήσει στην εκπόνηση μελέτης, για την αποκατάσταση του δρόμου. Αλλά για να γίνει αυτό, θα πρέπει να υποχωρήσει λίγο η παγωνιά που εμποδίζει τον... μηχανισμό της Περιφέρειας να μπει σε λειτουργία!
Και μέχρι τότε υπομονή!
Το όλο θέμα θα μπορούσε να θεωρηθεί από τους ρεαλιστές, ως μια ακόμα επίδειξη δυναμισμού της αντιπαραγωγικής γραφειοκρατίας. Υπάρχουν όμως και οι καχύποπτοι που υποψιάζονται ότι ο
νέος Περιφερειάρχης δεν θέλησε ή δεν μπόρεσε να τιθασεύσει το εγωκεντρικό “κράτος” της Κοζάνης, παρά τις επίμονες προεκλογικές εξαγγελίες του...