Και φέτος τα ελληνικά νησιά βούλιαξαν δίνοντας μια μάλλον ψευδή εικόνα της πραγματικότητας. Τι κι αν τα εισοδήματα όλων έχουν μειωθεί θεαματικά… η εγχώρια «φιλοσοφία ζωής» φαίνεται ότι δύσκολα αλλάζει έτσι που οι περίφημες μεταρρυθμίσεις να προσκρούουν περισσότερο σε εμπεδωμένες πολιτισμικές αντιλήψεις παρά σε πολιτικές επιλογές.

Η μόδα της ξαπλώστρας έλαβε διαστάσεις επιδημίας. Η ζήτησή τους ήταν τόσο μεγάλη ώστε για να βρεις διαθέσιμη ξαπλώστρα, έπρεπε να προνοήσεις για κράτηση. Ο κάθε αξιοπρεπής λουόμενος που σέβεται το μαγιό που φορά, φροντίζει πλέον πριν εκδράμει στις μαγευτικές δαντελωτές παραλίες της χώρας, να κάνει κράτηση …ξαπλώστρας ώστε να αισθάνεται προνομιούχος έναντι των κοινών θνητών που δεν έχουν στον ήλιο ….ξαπλώστρα.

Στο μεγάλο θέμα που αναδεικνύεται εποχιακά σχετικά με τις αποδείξεις σε μιαν εποχή που εντείνονται οι φορολογικοί έλεγχοι, υπάρχει μια βελτίωση η οποία ωστόσο δεν συνοδεύεται κι από αλλαγή νοοτροπίας. Οι αιτιάσεις για το αν πρέπει ή όχι να κόβονται αποδείξεις και να αποδίδονται οι φόροι είναι τόσες πολλές όσοι και οι φορολογούμενοι, πράγμα που δεν συγκροτεί μιαν ενιαία φοροδοτική συνείδηση δίχως «μεν και αλλά»…

Βεβαίως, η φορολογική συνείδηση δεν συνδράμεται από λελογισμένους φόρους αλλά από χοντρές αρπαχτές του κράτους προκειμένου να μπαλωθούν πολιτικών σκοπιμοτήτων πλεονάσματα, έτσι που οι περισσότερες επιχειρήσεις αν δηλώσουν ότι ακριβώς εισπράττουν, θα μείνουν με άδεια ταμεία. Η σύγχυση είναι μεγάλη και το πρόβλημα αντί να στρέφεται προς την σωστή λύση γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο.

Τέλος, και φέτος τα ελληνικά νησιά με τον υψηλό και μη ανταγωνιστικό ΦΠΑ, ξελάσπωσαν για μιαν ακόμα φορά κι ο τουρισμός φαίνεται ότι αποτελεί την μοναδική οικονομική δραστηριότητα που παρατηρείται σ’ αυτήν τη χώρα με τους πολλούς σωτήρες…