Η δύσκολη εξίσωση μεταξύ των όσων χρωστάει το δημόσιο στους προμηθευτές και στους επαγγελματίες αλλά και των χρημάτων που οφείλουν οι ιδιώτες στο κράτος (εφορία και ασφαλιστικά ταμεία) όχι μόνο είναι δυσεπίλυτη, αλλά πρόκειται για«πυρηνική βόμβα» που αν εκραγεί θα διαλύσει την εθνική οικονομία και θα δημιουργήσει πιστωτικό γεγονός με απρόβλεπτες συνέπειες.

Τα στοιχεία που έδωσαν πρόσφατα η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αποδεικνύουν ότι ο συνεχής δανεισμός της χώρας, χωρίς ανάκαμψη της οικονομίας, δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα ανάμεσα στα χρωστούμενα του δημόσιου προς τους ιδιώτες και των ιδιωτών προς το δημόσιο.

Η σύγκριση των αριθμών είναι ενδεικτική. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών προς το δημόσιο – κατά βάση φορολογικές υποχρεώσεις – αυξήθηκαν τον Ιούνιο κατά 1,223 δισ. ευρώ ήτοι σχεδόν κατά 0,7% του ΑΕΠ μέσα σε ένα μήνα, φτάνοντας τα 6,8 δισ. ευρώ τον Ιούνιο, από 5,584 το Μάιο.

Να σημειώσουμε εδώ ότι ο συνολικός «πληθυσμός» οφειλετών προς το δημόσιο είναι 4 εκατ. και από αυτούς σχεδόν ένας στους τέσσερις, δηλαδή το 25% θεωρείται από το δημόσιο ικανός να πληρώσει μέρος των οφειλών του ακόμα και με αναγκαστικά μέτρα... Ήδη βέβαια έχουν κινητοποιηθεί αναγκαστικά μέτρα στους μισούς εξ αυτών.

Το σύνολο των βεβαιωμένων οφειλών που είναι ληξιπρόθεσμες αγγίζει πλέον το 50% του ΑΕΠ και συνεχίζει να αυξάνεται.

Από την άλλη πλευρά το δημόσιο χρώσταγε στα τέλη Ιουνίου στους ιδιώτες περί τα 6 δισ. ευρώ.

Η σύγκριση δείχνει ότι οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών προς το δημόσιο μέσα στο 2016 (ήτοι 6,8 δισ. ευρώ) είναι περίπου ίσες με τα χρέη του δημοσίου προς αυτούς (5,9 δισ. ευρώ) στα τέλη του α’ εξαμήνου από τις οποίες πάνω από ένα δισ. ευρώ είναι οι επιστροφές φόρων...

Βέβαια από την α’ δόση του δανείου που εν μέρη έχει εκταμιευθεί στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης, το δημόσιο σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥΠΟΙΚ, έχει αρχίσει να εξοφλεί οφειλές της τάξης του ενός δισ. ευρώ μέσα στον Ιούλιο. Και συνεχίζει να αποπληρώνει οφειλές μέσα στον Αύγουστο.

Αλλά την ίδια στιγμή δημιουργούνται νέες υποχρεώσεις που προστίθενται στις παλιές, διαιωνίζοντας τον φαύλο κύκλο που τροφοδοτείται από την ύφεση και την πτώση του διαθέσιμου εισοδήματος...

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να συντηρεί τον φαύλο κύκλο της ύφεσης πηγαίνοντας στο... άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, αφού κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς θα κερδίσει η χώρα από την πίστωση χρόνου μέσα σε αυτό το υφεσιακό σπιράλ.

Οι πολίτες αδυνατούν να πληρώσουν ακόμη και τις πιο χαμηλές ρυθμίσεις, ενώ η κυβέρνηση κάθε μέρα προσθέτει στα υπάρχοντα χρέη, νέες οφειλές και νέους έμμεσους ή άμεσους φόρους.

Η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα του... ατυχήματος που όλοι ξορκίζουν και φοβούνται, αλλά κανείς δεν κάνει κάτι για να το αποτρέψει. Το οικονομικό κραχ είναι προ των πυλών.

Δυστυχώς όμως όταν συμβεί το κακό, τότε θα είναι πολύ αργά για... δάκρυα.