Δώδεκα μέρες μετά το ατύχημα της Αίγινας και με τις πληγές ακόμα ανοιχτές, ο Γιώργος Λαμπρακόπουλος, ένας εκ των πέντε τραυματιών, μιλάει στον «Ε.Τ.» και περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τα λεπτά πριν από τη μοιραία σύγκρουση.

Ο Γιώργος Λαμπρακόπουλος βρισκόταν στη μοιραία λάντζα με τον 16χρονο αδελφό του Μιχάλη και το φίλο του Τάσο Σιδέρη όταν ξαφνικά έγινε η σύγκρουση.

Τη συνέχεια δεν την φανταζόταν κανείς. «Ημασταν στο νερό είκοσι λεπτά, έβλεπα δίπλα μου το κοριτσάκι να είναι μπρούμυτα στο νερό έχοντας χάσει τη ζωή του», θυμάται και συνεχίζει λέγοντας πως «αυτοί που ήταν τελικά στο ταχύπλοο, αν είχαν πετάξει έστω μια πετσέτα, ένα δείγμα – βοήθειας, μπορεί να μην είχαμε τέσσερις νεκρούς».

Ο Γιώργος, όπως εξήγησε στον «Ε.Τ.», στην κατάθεσή του δήλωσε ότι πάνω στο ταχύπλοο ήταν και άλλα δύο άτομα, που δεν του φάνηκαν ηλικιωμένα. Τα συγκεκριμένα στοιχεία περιπλέκουν τα πράγματα και οι αρμόδιοι εξετάζουν εκτενώς τη συγκεκριμένη μαρτυρία.

«Ετσι όπως τον έψαχνα, ρίχνω μια πολύ γρήγορη μάτια και βλέπω έναν άνδρα και μια γυναίκα. Οχι ηλικιωμένους. Επειδή όμως έψαχνα τον αδελφό μου και επειδή ποτέ δεν πίστεψα ότι θα μας παρατήσει και θα γίνει όλο αυτό που γίνεται τώρα -να ψάχνουμε να βρούμε ποιοι ήταν πάνω-, δεν έδωσα σημασία στα χαρακτηριστικά τους και συνέχιζα να ψάχνω τον αδελφό μου, ο οποίος βγήκε στην επιφάνεια περίπου μετά από ένα λεπτό.

Εκεί εγώ ησύχασα, του είπα ότι όλα είναι καλά και να πάει κοντά στο φίλο μου. Εμένα μου είχαν βγει οι ώμοι, δεν μπορούσα να κολυμπήσω με τα χέρια».

Οι τραυματίες αλλά και οι επιβάτες, εκτός από το μεγάλο σοκ που είχαν υποστεί οι ίδιοι, είχαν να αντιμετωπίσουν και σκηνές αποκάλυψης. Τα άψυχα σώματα του καπετάνιου, του πατέρα αλλά και του 5χρονου κοριτσιού ήταν τοποθετημένα και ξεσκέπαστα πάνω στα παγκάκια, στο σημείο που αναμένεις για να ξεκινήσεις για τη νήσο Μονή.

ΠΗΓΗ: Ελεύθερος Τύπος