Στο facebook

Αρχειοθήκη

Από το Blogger.

ΑΝΑΖΗΤΕΙΣΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Πνευματική ιδιοκτησία & Αντιγραφή υλικού
Το περιεχόμενο του blog μας αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του kastorianiestia.gr
H αναδημοσίευση υλικού σε άλλη ιστοσελίδα επιτρέπεται μόνο με την προϋπόθεση αναφοράς της πηγής με ενεργό link προς το πρωτότυπο άρθρο.

Πρόσφατα

29 Ιανουαρίου 2016

Οι Καστοριανοί καλλιτέχνες Βασίλης Παπαντίνας και Κώστας Νικολής Από μια αφήγηση του κ. Νίκου Πιστικού στην Καστοριανή Εστία

1/29/2016 11:17:00 π.μ. | |
 ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ

   Το τέλος του πολέμου βρήκε την χώρα μας κατεστραμένη, με σωρούς ερειπίων και τους ανθρώπους ταλαιπωρημένους από τις κακουχίες και την πείνα της κατοχής!
  Οι κάτοικοι της Καστοριάς προσπαθούσαν να επουλώσοιυν με κόπο τις πληγές του πολέμου και να βρουν τους ρυθμούς της νέας καθημερινότητας για να συνεχίσουν της ζωή τους.

  Ο καθένας έψαχνε να βρει την δουλειά που του ταίριαζε, για να μπορέσει να ζήσει  την οικογένειά του και να αντιμετωπίσει με αισιοδοξία το μέλλον.
Με ανακούφιση οι Καστοριανοί υποδέχθηκαν το “άνοιγμα” της επικοινωνίας με την Αμερική, όπου οι περισσότεροι είχαν δικούς τους ανθρώπους εκεί και άρχισαν να καταφτάνουν τα πρώτα “τσέκια” και οι “μπάλες” με τους χορδάδες, που έδωσαν ανάσα ζωής στους   ταλαιπωρημένους από τον πόλεμο γουναράδες.
Τότε άρχισε η εντατική δουλειά και οι γουναράδες δούλευαν ακατάπαυστα μέρα και νύχτα, για να κερδίσουν τον χαμένο χρόνο.

  ¨Ομως πριν τελειώσει ο ένας πόλεμος, άρχισε ο άλλος. Ο εμφύλιος! Που ήταν πιο σκληρός και πιο αδυσώπητος από τον πρώτο!
Οι νέοι της εποχής κλήθηκαν σε πολλές κλάσεις μαζί, να καταταγούν πάλι στο στρατό.
Και όταν πλέον πήραν το απολυτήριο το 1950 είχαν συμπληρώσει δέκα χρόνια ντυμένοι στο χακί!


  Ο κ. Νίκος  Πιστικός επέλεξε το επάγγελμα του κουρέα που είχε μάθει στα χρόνια της κατοχής. Αυτό του έδωσε την ευκαιρία να γνωριστεί με πολύ κόσμο και να μαθαίνει τα νέα της πόλης από πρώτο χέρι, αφού το κουρείο του  στο “Τσαρσί”, γρήγορα εξελίχθηκε σε κοινωνικό στέκι της εποχής.

Από τα γεγονότα του πολέμου  που χαράχθηκαν ανεξίτηλα στην μνήμη του κ. Νίκου, είναι ο βομβαρδισμός της Καστοριάς από τους Ιταλούς. Ειδικά όταν μια βόμβα έπεσε και κατέστρεψε τον τρούλο της Παναγίωας της Κουμπελίδικης που σήμερα αποτελεί το σύμβολο της πόλης.

  Στην δεκαετία του ΄ 50 ήρθε στην Καστοριά ο περίφημος αρχαιολόγος και συντηρητής έργων τέχνης Πελεκίδης, ο οποίος παρά την ηλικία του, αποκατέστησε πλήρως τον τρούλο της εκκλησίας.

  Την ίδια περίοδο επισκέφθηκε την Καστοριά ο διακεκριμένος ιστορικός και αγιογράφος Φώτης Κόντογλου, με σκοπό να μελετήσει και να καταγράψει τα αριστουργήματα που φιλοτέχνισαν οι πρόγονοί μας στους βυζαντινούς ναούς της πόλης.

Τότε διαδόθηκε ότι ο Κόντογλου φιλοτέχνισε μια αγιογραφία στο εξωτερικό μέρος της εκκλησίας του  Αγίου Γεωργίου με την τεχνοτροπία του “φρεσκό” για να μην αλλοιωθεί με την πάροδο των χρόνων από τις καιρικές μεταβολές.
Το γεγονός επιβεβαίωσαν και δύο μεγάλοι καστοριανοί καλλιτέχνες, ο δικηγόρος και ζωγράφος Βασίλειος Παπαντίνας και ο αγιογράφος Κώστας Νικολής, γνωστός με το ψευδώνυμο “Νικ” που κατάγονται από το Γιαννοχώρι του Γράμμου.

  Αργότερα κάποιος διέψευσε το γεγονός αλλά ο κ. Νίκος Πιστικός πιστεύει οτι έγινε πλαστογραφία του ονόματος, από μεταγενέστερο καλλιτέχνη, που ανέλαβε  να συντηρήσει την αγιογραφία που φιλοτέχνισε ο Φώτης Κόντογλου.

  Ο Βασίλειος Παπαντίνας υπήρξε ο κορυφαίος Καστοριανός ζωγράφος, απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών, με πανελλήνια αναγνώριση.
Είναι τεράστιο το έργο που άφησε πίσω του και δεν υπάρχει σπίτι καστοριανού στην Αμερική που να μην έχει ένα πίνακα του Παπαντίνα στον τοίχο κρέμασμένο. Γιατί όσοι επισκέπτονταν τους δικούς τους εκεί, φρόντιζαν να κάνουν δώρο ένα πίνακα του καστοριανού καλλιτέχνη, με τα σοκάκια και τις γειτονιές της Καστοριάς αλλά και τις βυζαντινές εκκλησίες που ζωγράφιζε με μοναδικό τρόπο ο Παπαντίνας.

  Οι παλαιότεροι θα τον θυμούνται που πήγαινε με τα σύνεργά του, επί τόπου κάθε μέρα την ίδια ώρα, για να αποτυπώσει στον καμβά ακόμα και την σκιά των σπιτών που ήταν απαραίτητη για την τελειότητα του έργου!

 Οι δύο αυτοί καλλιτέχνες Παπαντίνας και Νικολής συνεργάστηκαν άψογα στην βαφή των εσωτερικών χώρων  της Ιεράς Μητροπόλεως Καστοριάς και το αποτέλεσμα ήταν το καλύτερο δυνατό και διατηρείται αναλλοίωτο μέχρι σήμερα, γιατί χρησιμοποιήθηκαν τα καλύτερα υλικά με μεγάλη αντοχή στο χρόνο.

Ο Β. Παπαντίνας ήταν παράλληλα και βαθύς γνώστης της τοπικής ιστορίας.

  Σύμφωνα με δικές του μαρτυρίες, στην Καστοριά μετά την απελευθέρωση από τους τούρκους το 1912, άρχισαν να κατεδαφίζουν ένα - ένα τα 7 τζαμιά που υπήρχαν μέχρι τότε στην πόλη.
Όταν έφτασαν στο έκτο, που ήταν το μεγαλύτερο κα με κήπο στο γύρο, πέφτει ο τρούλος και σκοτώνει ένα 11χρονο παιδί!
Αυτό θεωρήθηκε κακό σημάδι και “τιμωρία του Αλάχ” γιαυτό “γλύτωσε” την κατεδάφιση το 7ο που ήταν το Κουρσούμ Τζαμί, το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα, στο ψηλότερο σημείο της πόλης.

  Σύμφωνα πάντα με τον Β. Παπαντίνα, το Κουρσούμ Τζαμί είναι κτισμένο πάνω στα θεμέλεια μιας παλιάς χριστιανικής εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής και κτίστηκε από τον περίφημο αρχιτέκτονα Σινάν, ο οποίος ήταν εξισλαμισμένος χριστιανός και έκτισε τα καλύτερα τζαμιά στην Καστοριά, τα Τρίκαλα και την Κωνσταντινούπολη.
Επίσης σύμφωνα με τα λεγόμενα του Β. Παπαντίνα στα θεμέλια του Κουρσούμ Τζαμί, υπάρχει μεγάλη εντοιχισμένη πλάκα, που γράφει ότι οι στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου που επιστρέφουν στην πατρίδα τους, διακαιούνται ολόκληρη την περιουσία των γονιών τους.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Πρωτοσέλιδα Εφημερίδων

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Designed by ER.