Στο facebook

Αρχειοθήκη

Από το Blogger.

ΑΝΑΖΗΤΕΙΣΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Πνευματική ιδιοκτησία & Αντιγραφή υλικού
Το περιεχόμενο του blog μας αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του kastorianiestia.gr
H αναδημοσίευση υλικού σε άλλη ιστοσελίδα επιτρέπεται μόνο με την προϋπόθεση αναφοράς της πηγής με ενεργό link προς το πρωτότυπο άρθρο.

Πρόσφατα

14 Σεπτεμβρίου 2010
Τον ασκό του Αιόλου, για την οικοπεδοποίηση δασικών εκτάσεων στο βουνό της “Ψαλίδας”, άνοιξε με την αριθμ. 31/1997 απόφαση το Δημοτικό Συμβούλιο Καστοριάς, όπου με την μέθοδο της “συμφέρουσας ανταλλαγής”, παραχώρησε διπλάσια έκταση σε ιδιώτες, από αυτή που υποτίθεται ότι απαλλοτρίωσε, για την διάνοιξη του περιφερειακού δρόμου Νταηλάκη - Καλλιθέας!

Το οξύμωρο είναι ότι η ανταλλάξιμη έκταση, δεν ανήκει στον Δήμο Καστοριάς, αλλά έχει χαρακτηριστεί ως “δασική” και έχει κηρυχθει “αναδασωτέα” με το Β.Δ. του έτους 1915!

Παρ΄ όλα αυτά, το Δ.Σ. του Δήμου Καστοριάς, επί δημαρχίας Δ. Παπουλίδη, στην συνεδρίαση της 12-2-1997, αποδέχθηκε την εισήγηση της αρμόδιας επιτροπής, την οποία αποτελούσαν οι: Νικόλαος Μπαλλής αντιδήμαρχος, Μωϋσίδης Ιωάννης δημοτικός σύμβουλος και Γκουπιδένης Ευάγγελος μηχανικός του Δήμου και αποφάσισε ομόφωνα να “εγκρίνει την ανταλλαγή της ρυμοτομούμενης ιδιωτικής έκτασης των Αφών Παναγιωτίδη, που βρίσκεται εκτός σχεδίου, στην περιοχή “Ψαλίδα”, του Δήμου Καστοριάς, με δημοτική έκταση που βρίσκεται στην ίδια περιοχή, όπως ακριβώς αναφέρεται στην σχετική εισήγηση της επιτροπής”!
Η διαφορά είναι ότι η ανταλλάξιμη έκταση, που παραχωρήθηκε στους Αφους Παναγιωτίδη, είναι διπλάσια (!) από αυτή που ρυμοτόμησε ο Δήμος για λογαριασμό του, ύστερα από μια εκπληκτική αλχημεία, στην αξιολόγηση της τιμής μονάδας ενός εκάστου:
- Τιμή μονάδας της ανταλλασσόμενης έκτασης Αφων Παναγιωτίδη εκτιμάται σε 1000 δρχ. το τ.μ. και η συνολική τιμή σε 2.350 Χ 1000 = 2.350.000 δρχ.
- Ενώ η τιμή μονάδος της ανταλλασόμενης δημοτικής έκτασης, εκτιμάται σε 500 δρχ (!) το τ.μ. και η συνολική τιμή σε 4.700 Χ 500 = 2.350.000 δρχ.
Έτσι ισοσκελίζεται το οικονομικό μέρος της ανταλλαγής και οι ιδιώτες διπλασιάζουν, χωρίς καμιά επιβάρυνση, την ακίνητη περιουσία τους, σε μια περιοχή που θεωρείται “φιλέτο”, με πανοραμική θέα και απεριόριστες δυνατότητες αξιοποίησης!
Εξ ίσου κωμικά είναι και τα επιχειρήματα, με τα οποία ο Δήμος προσπαθεί να δικαιολογήσει τα... αδικαιολόγητα λέγοντας ότι: “Το τμήμα που παίρνει ο Δήμος, είναι τουλάχιστον διπλάσιας αξίας από την έκταση που δίνει”, ασχέτως αν αυτά εφάπτονται μεταξύ τους! Και τούτο διότι: “είναι σχετικά επίπεδο, χωρίς βράχια και λόγω του ανατολικού προσανατολισμού και της εύκολης πρόσβασης από τον δρόμο (σ.σ. που έκανε ο Δήμος) προσφέρεται για αξιοποίηση, σε αντίθεση με την δημοτική(;) έκταση, που είναι προς το βουνό, με έντονη κλίση και διάσπαρτη από βράχους”!
Μόνο... παράσημο που δεν απένειμε ο Δήμος, στους Αφους Παναγιωτίδη, από ευγνωμοσύνη “που επέτρεψαν τον Δήμο, να εκτελέσει το έργο, χωρίς καθυστέρηση, ενώ για λόγους οικονομικούς και τεχνικούς, ήταν αδύνατη η παράκαμψη της ιδιοκτησίας”!
Δέκα χρόνια μετά, εμφανίστηκε η πρώτη περίφραξη του βουνού, σε έκταση τουλάχιστον διπλάσια από την παραχωρηθείσα... Κι ο μόνος που αντέδρασε (εκτός από την Εφημερίδα μας) ήταν ο Εξωραϊστικός και Μορφωτικός Σύλλογος Καλλιθέας, ο οποίος κατήγγειλε ότι “υπάρχει πολεοδομική παράβαση ως προς την περίφραξη και καταπάτηση δημοτικής έκτασης, η οποία περιήλθε στο Δήμο, ύστερα από ανταλλαγή με την 31/1997 απόφαση του Δ.Σ.”.
Η αίτηση του Συλλόγου κατατέθηκε με αριθμ. πρωτ. 171/12/2007 και η απάντηση της πολεοδομίας του Δήμου, είναι εξόχως κατατοπιστική αλλά αφορά.... άλλη περίφραξη, διότι αναφέρει ότι το υποτιθέμενο δημοτικό οικόπεδο, που παραχωρήθηκε, δεν είναι... δημοτικό, αλλά ιδιοκτησίας Οδυσσέα Νασιόπουλου και η παράβαση είναι ότι ο τελευταίος περιέφραξε τμήμα, μεγαλύτερο απ΄ ό,τι κατέχει στα χαρτιά! Γι΄ αυτό υποχρεούται “να απομακρύνει την επιπλέον περίφραξη, εντός 10 ημερών, για να μην υποστεί τις νόμιμες κυρώσεις”...
Κατόπιν τούτου, εύλογα αναρωτήθηκε ο Σύλλογος της Καλλιθέας:
α) Εάν η επίμαχη οικοπεδική έκταση είναι ιδιοκτησίας Οδυσσέα Νασιόπουλου, τότε ποιό είναι το οικόπεδο των Αφων Παναγιωτίδη και πόση έκταση από αυτό, απαλλοτριώθηκε από τον Δήμο Καστοριάς;
β) Εάν, όπως αποδεικνύεται, ο Δήμος δεν πήρε 2350 τ.μ. από τους Αφους Παναγιωτίδη, τότε πόσο νόμιμη είναι η 31/1997 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, για την ανταλλαγή, με διπλάσια έκταση;
Σύμφωνα με έρευνα της “Κ.Ε.”, το αριθμ. 965 χερσολίβαδο του αγροκτήματος Καστοριάς, που δόθηκε με συμβόλαιο ανταλλαγής στους Αφους Παναγιωτίδη (ενώ η Τεχνική Υπηρεσία του το αποδίδει στον Οδυσσέα Νασιόπουλο) το κατέχει ο Δήμος, δυνάμει του ΔΝΖ/1914
Όμως με τον νόμο ΔΝΖ/1914 τον οποίο ο Δήμος Καστοριάς επικαλείται ως τίτλο ιδιοκτησίας, το δημόσιο παραχώρησε στις Κοινότητες την κυριότητα και την νομή των εθνικών βοσκήσιμων εκτάσεων που περιλαμβάνονταν μέσα στα όρια της περιφέρειίας τους με βάσει συνταχθέντα πρωτόκολλα παράδοσης και παραλαβής των εκτάσεων. Στην περιοχή του νομού Καστοριάς δεν προχώρησε ποτέ τέτοια διαδικασία και συνεπώς οι δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις που βρίσκονται στα όρια του Δήμου Καστοριάς δεν ανήκουν στην κυριότητα του Δήμου.
Στους πίνακες διανομής του 1937 του αγροκτήματος Καστοριάς οι χορτολιβαδικές εκτάσεις, τα δάση και δασικές εκτάσεις και οι κηρυγμένες εκτάσεις αναδασωτέες (μεταξύ των οποίων το “Βουνό” και ο “Λόφος” Καστοριάς που κηρύχθηκαν αναδασωτέα με το ΒΔ του έτους 1915), συνολικού εμβδαδού 10.475 στρεμμάτων έχουν εγγραφεί ως “χερσολίβαδα Δήμου Καστοριάς”. Οι εκτάσεις αυτές ποτέ δεν παραχωρήθηκαν στο Δήμο Καστοριάς. Σύμφωνα με την αριθ. 226/1980 γνωμοδότηση δημιουργείται τεκμήριο κυριότητας του κτήματος έναντι του Δημοσίου.
Το αγρόκτημα Καστοριάς δεν προέρχεται από απαλλοτρίωση, η Επιτροπή Απαλλοτριώσεως με την αριθ. 22/1935 απόφασή της καθόρισε τους κληρούχους και τους κλήρους των υπό διανομή ανταλλάξιμων εκτάσεων κ.λ.π”, αποφάσισε δε και την παραχώρηση στον δήμο Καστοριάς περίπου 800 στρέμματα μη καλλιεργήσιμες βοσκήσιμες ανταλλάξιμες εκτάσεις για να χρησιμεύσουν ως βοσκή των κληρούχων Καστοριάς. Αυτές οι ανταλλάξιμες εκτάσεις των 800 περίπου στρεμμάτων για παραχώρηση στον δήμο Καστοριάς δεν αποτυπώθηκαν στο τοπογραφικό διάγραμμα του αγροκτήματος Καστοριάς και τελικά, δεν παραχωρήθηκαν στον δήμο Καστοριάς.
Σύμφωνα με το αριθ. ΚΗ/2292/20-4-1990 έγγραφο της Δ/νσης Γεωργίας Καστοριάς, στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι στην περίπτωση του Δήμου Καστοριάς, κοινόχρηστες εκτάσεις συνολικού εμβαδού 10.475 στρεμμάτων, χαρακτηρίζονται μεν στα κτηματολογικά στοιχεία του αγροκτήματος αυτού, ως χερσολίβαδα Δήμου Καστοριάς, πλην όμως η εγγραφή αυτή δεν είναι σύμφωνη με την αριθμ. 22/35 απόφαση Ε.Α. Καστοριάς, όπου οι παραχωρούμενες στον Δήμο εκτάσεις ανέρχονται σε 800 περίπου στρέμματα, με εξαίρεση το αριθ. 1402 χερσολίβαδο με έκταση 1940 τ.μ. (1,940 στρέμματα) το οποίο αναγράφεται ως “χερσολίβαδο Δήμου εκ διανομής” χαρακτηρισμός που σημαίνει ότι αυτό ανήκει κατά κυριότητα στον εν λόγω Δήμο.
Μετά την απελευθέρωση από την οθωμανική αυτοκρατορία, όλες οι εκτάσεις που δεν ανήκαν σε ιδιώτες περιήλθαν στην κυριότητα του Δημοσίου, και μια δασική ή χορτολιβαδική έκταση για να μπορεί να θεωρείται ιδιωτική πρέπει να έχει παραχωρηθεί από το δημόσιο ή να έχει αναγνωριστεί με τελεσίδικη δικαστική απόφαση έναντι του δημοσίου, ειδικότερα πρέπει να εμπίπτει στις περιπτώσεις που αναφέρονται στη συνημμένη κατάσταση “κατάσταση αναγκαίων στοιχείων κλπ”.
Μετά από τα παραπάνω, από τα οποία προκύπτει ότι ο Δήμος Καστοριάς δεν έχει τίτλο για τα συνολικού εμβαδού 10.475 στρεμμάτων χερσολίβαδα του αγροκτήματος της περιφέρειας Καστοριάς, το αριθ. 38004/1997 συμβόλαιο ανταλλαγής που συντάχθηκε μεταξύ του Δήμου και των Αφων Παναγιωτίδη είναι άκυρο και δεν αποτελεί απόδειξη ιδιοκτησίας της έκτασης.
Η υπόθεση εκκρεμεί στα αστικά δικαστήρια ύστερα από πρόταση των αρμοδίων υπουργείων αλλά και του νομικού συμβουλίου του κράτους για άσκηση τακτικής αγωγής εναντίον των διεκδικητών δημοσίων εκτάσεων.
Παρ΄ όλα αυτά οι περιφράξεις στη συγκεκριμένη τοποθεσία εκατέρωθεν του δρόμου έχουν φτάσει μέχρι την άσφαλτο...

0 σχόλια:

Πρωτοσέλιδα Εφημερίδων

Δημοφιλείς αναρτήσεις