Παρακολούθησα σήμερα σε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό τις δηλώσεις της βουλευτού κας Μαρίας Αντωνίου, σχετικά με τη σημερινή απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων (ΚΣΝΜ), με την οποία κρίθηκε επιτέλους ως
διατηρητέο μνημείο το κτήριο του Στρατώνα «Μαθιουδάκη», δικαιώνοντας έτσι όλους όσους παλαίψαμε για αυτόν το σκοπό, τα τελευταία 3,5 χρόνια.
     Η κα Αντωνίου, έχοντας αγωνισθεί -απέναντί μας- με μεγάλο ζήλο για την κατεδάφιση του ιστορικού στρατώνα, εμφανίστηκε σήμερα απορημένη κι οργισμένη, για το πως γίνεται τάχα και το ΚΣΝΜ, ενώ πριν τρια χρόνια στην πρώτη απόφασή του, ΔΕΝ είχε κηρύξει τον στρατώνα ως διατηρητέο, σήμερα αυτό πήρε μία εντελώς αντίθετη απόφαση.
     Κι απέδωσε η κα Βουλευτής την αλλαγή αυτή, σε υποτιθέμενες κυβερνητικές πιέσεις, καθώς προσπάθησε να την εμφανίσει ως επιλογή και απόφαση της σημερινής κυβέρνησης.
     Στην προσπάθειά της λοιπόν η κα Αντωνίου να ασκήσει τη γνωστή παλαιοκομματική μικροπολιτική και να πλήξει τους πολιτικούς της αντιπάλους, αποσιωπά πονηρά, κάτι ουσιώδες και καθοριστικό:
Λίγους μήνες ενωρίτερα, μετά από προσφυγή πολιτιστικών συλλόγων και ευαισθητοποιημένων πολιτών, το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας, το Συμβούλιο της Επικρατείας (Σ.Τ.Ε), έκρινε ως παράνομη και ακύρωσε, την προηγούμενη απόφαση του ΚΣΝΜ, για την οποία τότε χαίρονταν κι επαίρονταν η κα Αντωνίου μαζί και με άλλους τοπικούς μας «άρχοντες»…
    Με ένα μακροσκελέστατο κείμενο απόφασης, το σκεπτικό της οποίας αποτελεί κόλαφο για το ΚΣΝΜ, αλλά κι όσους το είχαν τότε ασφυκτικά πιέσει με κάθε τρόπο για να επιτρέψει την κατεδάφιση του ιστορικού στρατώνα, το Σ.τ.Ε. ουσιαστικά ανάγκασε τα μέλη του ΚΣΝΜ να αλλάξουν άρδην πορεία,  κατευθύνοντάς τα στη μοναδική επιστημονικά ορθή και νόμιμη απόφαση, αυτήν της προστασίας του ιστορικού κτηρίου.
   Αυτή λοιπόν είναι η απλούστατη εξήγηση για την αλλαγή στην απόφαση του ΚΣΝΜ, κάτι που η κα Αντωνίου ατέχνως αποσιωπά, νομίζοντας ότι απευθύνεται μόνο σε κομματικούς χειροκροτητές.
    Πέραν αυτού όμως, αποτελεί πρόκληση από μέρους της βουλευτού, η κατηγορία προς άλλες πλευρές, περί «πολιτικών πιέσεων και παρεμβάσεων».
Όλοι μας θυμόμαστε πολύ καλά, τι προηγήθηκε της πρώτης απόφασης του ΚΣΝΜ:
η κα Αντωνίου, ο κ. Αναστασίου του ΠΑΣΟΚ, ο κ.Σαββόπουλος  πρ.Αντιπεριφερειάρχης, όχι μόνο ασύστολα πιέζανε με κάθε τρόπο για την κατεδάφιση του στρατώνα, αλλά και υπερηφανεύονταν δημόσια για την δράση τους αυτή, διαφημίζοντας και τις σχετικές επισκέψεις τους στην Αθήνα, σε υπουργεία και σε πολιτικούς παράγοντες, αλλά και παρεμβαίνοντας επιτόπου κατά τις 2 συνεδριάσεις του ΚΣΝΜ.    Όλα αυτά τα διαφήμιζαν οι ίδιοι, ελπίζοντας να εισπράξουν έτσι ψήφους αστυνομικών και άλλων ψηφοφόρων. Αυτές βέβαια ήταν οι παρεμβάσεις που γνωρίζουμε. Υπήρχαν όμως σίγουρα και παρεμβάσεις που δεν γνωρίζουμε, έτσι όλα αυτά οδήγησαν τότε τον ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Κρίτωνα Αρσένη, να καταγγείλει τους παράγοντες και του ίδιου του κόμματός του για την απαράδεκτη αυτή τακτική.
    Καλύτερα ας μην μιλάει λοιπόν σήμερα η κα Αντωνίου για κυβερνητικές παρεμβάσεις, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια. Ίσως το ΚΣΝΜ να αποδείχθηκε την πρώτη φορά επιρρεπές σε τέτοιες έξωθεν παρεμβάσεις, αλλά από την άλλη μεριά, το Συμβούλιο της Επικρατείας που στην πραγματικότητα επέβαλε την σημερινή, σωτήρια εξέλιξη για τον στρατώνα, αποτελεί πραγματικό φάρο ανεξαρτησίας, μέσα σε ένα βάλτο παλαιοκομματισμού που ακόμη κυριαρχεί στη χώρα.
    Ευτυχώς για τους απλούς πολίτες που αποζητούν δικαιοσύνη και νομιμότητα, δυστυχώς για εκείνους τους πολιτικούς που έχουν άλλες προτεραιότητες…


Υ.Γ. Επειδή θα σπεύσουν οι «καλοθελητές» να διαστρεβλώσουν και να συκοφαντήσουν, ξεκαθαρίζω τα εξής:
1. Δεν ψηφίζω Σύριζα, δεν στηρίζω την σημερινή κυβέρνηση, δεν έχω πλέον καμία σχέση με τους ΑΝΕΛ από όπου έχω παραιτηθεί πριν από έναν ακριβώς  χρόνο. Δεν ανήκω και δεν στηρίζω κανένα απολύτως από τα υπάρχοντα γελοία κόμματα, παρά μόνο την πατρίδα μου.
2. Όλοι επιθυμούμε να αποκτήσει το συντομότερο η Καστοριά ένα σύγχρονο κι αξιοπρεπές αστυνομικό κτήριο. Όχι όμως πάνω στα ερείπια μνημείων.
Αν κάποιοι δεν επέμεναν τόσα χρόνια με στενοκεφαλιά στην επιλογή κατεδάφισης του ιστορικού στρατώνα, η πόλη θα είχε προ πολλού το νέο της αστυνομικό μέγαρο, κάπου παραδίπλα, στην τεράστια έκταση του παλιού στρατοπέδου.
3. Είναι απολύτως θεμιτό για εκλεγμένους πολιτικούς να εκθέτουν τη γνώμη τους προς τα όποια υπηρεσιακά και λοιπά όργανα. Αυτό όμως διαφέρει από την λυσσαλέα προσπάθεια επιβολής της γνώμης αυτής, που είχαμε δεί πριν τρία χρόνια από την κα Αντωνίου και τους υπόλοιπους «επίδοξους κατεδαφιστές» ιστορικών μνημείων.


Γιώργος Μαντζούρας