Στο facebook
28 Ιουνίου 2013
Από το περιεχόμενο της αγωγής, προκύπτουν δύο ερωτήματα, που από τις απαντήσεις τους κρίνεται η ηθική νομιμοποίησή της:
-Είναι δυνατόν ένα πολιτικό πρόσωπο να “κοστολογεί” την τιμή και την υπόληψή του, με εμπορικούς όρους;
-Και αν μια οποιαδήποτε χρηματική ικανοποίηση, μπορεί να αποκαταστήσει την ηθική βλάβη που υποτίθεται πως έχει υποστεί από ένα δημοσίευμα, με σαφή χαρακτηριστικά δημόσιας κριτικής;
Ασφαλώς και πρέπει να προστατεύεται η τιμή και η υπόληψη των πολιτικών προσώπων, από την καταχραστική άσκηση της δημοσιογραφίας. Όπως θα πρέπει να προστατεύεται και ο δημοσιογράφος, από την καταχρηστική εφαρμογή του νόμου από τους πολιτικούς. Να διασφαλιστεί δηλαδή, το αμφίδρομο δικαίωμα του πολίτη να πληροφορείται και να πληροφορεί ελεύθερα και αμερόληπτα και να σκεί άγρυπνο έλεγχο στους διαχειριστές της εξουσίας.
Να θυμίσουμε ότι ο νόμος 1178/81 θεσμοθετεί για πρώτη φορά την αστική ευθύνη, για ηθική βλάβη από δημοσίευμα, το καλοκαίρι του 1981 με κυβέρνηση Γ. Ράλλη, ως δήθεν αντίδοτο στο φαινόμενο του “αυριανισμού”. Η εξουσία επανήλθε δεκαπέντε χρόνια μετά, με τον γνωστό “τυποκτόνο” νόμο Βενιζέλου 2328/1995, που οδήγησε στο άλλο άκρο. Φθάσαμε δηλ. στο σημείο να απειλούνται με οικονομική εξόντωση δεκάδες δημοσιογράφοι της ελληνικής περιφέρειας, από πανίσχυρους πολιτικούς και μεγαλόσχημους επιχειρηματίες, με μεγάλη επιρροή στις τοπικές κοινωνίες. Δεν μπορεί λ.χ. ένας υποψήφιος αιρετός, που καταποντίστηκε στις εκλογές, να απαιτεί από τον δημοσιογράφο χρηματική αποζημίωση, για την εκλογική ζημιά που υποτίθεται ότι υπέστη, ενώ το δημοσίευμα έγινε πέντε μήνες μετά τις εκλογές...
Με την εμπειρία τόσων χρόνων από την εφαρμογή του νόμου, μπορούμε να πούμε ότι ο νόμος αποδείχθηκε ατελέσφορος. Και ευτυχώς από μια άποψη, γιατί διαφορετικά θα άνοιγε την όρεξη στους κρατούντες για πιο απροκάλυπτες λογοκριτικές νομοθετικές ρυθμίσεις - με κίνδυνο να συρρικνωθεί ή και να ακυρωθεί η βασική κοινωνική αποστολή της δημοσιογραφίας.
Όταν το 2005 η εφημερίδα μας βρέθηκε στην δίνη μιας παρόμοιας δικαστικής περιπέτειας, παρενέβη αυθόρμητα ο έγκριτος δημοσιογράφος κ. Γεώργιος Βότσης και με άρθρο του στην “Ελευθεροτυπία” έθεσε τον υπουργό Δικαιοσύνης ενώπιον των ευθυνών του, για τον “τυποκτόνο” νόμο, που συντηρείται αλώβητος μέχρι σήμερα, με το αμείληκτο ερώτημα: “Ποιον προστατεύει η “βιομηχανία αγωγών” κατά δημοσιογράφων;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Στο χορό της φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών μπαίνουν και άλλες ξενοδοχειακές μονάδες και καταλύμματα από την ευρύτερη περιοχή της Κα... -
Τα «ρέστα τους» δίνουν τις τελευταίες ημέρες επενδυτές και μέτοχοι με στόχο την επόμενη ημέρα του Καζίνο Λουτρακίου. Σύμφωνα ... -
Την Παρασκευή ουρές σχηματίστηκαν σε εμπορικά καταστήματα για την "περιβόητη" Black Friday, με το καταναλωτικό κοινό να αναζητά... -
Με απόφαση του Δημάρχου Καστοριάς κ. Ανέστη Αγγελή, οι σχολικές μονάδες όλων των βαθμίδων του Δήμου, θα ξεκινήσουν τη λειτουργία του... -
Στις αρχές Δεκεμβρίου αναμένεται να προκηρυχθούν σταδιακά τρεις διαγωνισμοί του ΑΣΕΠ για την πρόσληψη 240 μονίμων εργαζομένων και με συμ... -
Με τα ίδια πρόσωπα που συμμετείχαν στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 συγκροτήθηκε ή λίστα του ψηφοδελτίου της Νέας Δημοκρατίας στην Κ... -
Ρητορική πόλωσης υιοθέτησε χθες ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, με προφανή στόχο τη συσπείρωση της -
Πρόσκληση στους πολίτες να επιστρέψουν στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς τα χρήματα που πήραν από τις τράπεζες και τα κρατούν «σε σεντ... -
Γιάννης Κορεντσίδης: ” Δεν υπάρχουν προεκλογικά έργα. Υπάρχουν μόνο προγραμματισμένα έργα που υλοποιούνται σταδιακά” -
► Η ΠΡΟΤΑΣΗ του Σ. Καρανικολόπουλου στον προχθεσινό Δ.Σ. για την πιστοποίηση των δημοσιογράφων που κάλυπταν το ρεπορτάζ, άναψε “φωτιές” ...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου