Στο facebook

Αρχειοθήκη

Από το Blogger.

ΑΝΑΖΗΤΕΙΣΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Πνευματική ιδιοκτησία & Αντιγραφή υλικού
Το περιεχόμενο του blog μας αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του kastorianiestia.gr
H αναδημοσίευση υλικού σε άλλη ιστοσελίδα επιτρέπεται μόνο με την προϋπόθεση αναφοράς της πηγής με ενεργό link προς το πρωτότυπο άρθρο.

Πρόσφατα

28 Ιουνίου 2013

Δεν πρόλαβε το δικαστήριο να εκδώσει την καταδικαστική απόφαση κατά του εκδότη της Εφημερίδας μας κ. Δημήτρη Ιατριδη και σχεδόν αυθημερόν ο μηνυτής πρώην υποψήφιος της Ν.Δ. κ. Γεώργιος Παπαδόπουλος, ενεργοποίησε και την αγωγή, που είχε καταθέσει από τις 8 Μαϊου (προεξοφλώντας προφανώς το αποτέλεσμα της δίκης) με την οποία ούτε λίγο ούτε πολύ αξιώνει χρηματική ικανοποίηση 15.000 ευρώ, για την αποκατάσταση του ονόματός του, από ένα δημοσίευμα που δεν τον κατονομάζει καθόλου!
  Από το περιεχόμενο της αγωγής, προκύπτουν δύο ερωτήματα, που από τις απαντήσεις τους κρίνεται η ηθική νομιμοποίησή της:
-Είναι δυνατόν ένα πολιτικό πρόσωπο να “κοστολογεί” την τιμή και την υπόληψή του, με εμπορικούς όρους;
-Και αν μια οποιαδήποτε χρηματική ικανοποίηση, μπορεί να αποκαταστήσει την ηθική βλάβη που υποτίθεται πως έχει υποστεί από ένα δημοσίευμα, με σαφή χαρακτηριστικά δημόσιας κριτικής;
  Ασφαλώς και πρέπει να προστατεύεται η τιμή και η υπόληψη των πολιτικών προσώπων, από την καταχραστική άσκηση της δημοσιογραφίας. Όπως θα πρέπει να προστατεύεται και ο δημοσιογράφος, από την καταχρηστική εφαρμογή του νόμου από τους πολιτικούς. Να διασφαλιστεί δηλαδή, το αμφίδρομο δικαίωμα του πολίτη να πληροφορείται και να πληροφορεί ελεύθερα και αμερόληπτα και να σκεί άγρυπνο έλεγχο στους διαχειριστές της εξουσίας. 
Να θυμίσουμε ότι ο νόμος 1178/81 θεσμοθετεί για πρώτη φορά την αστική ευθύνη, για ηθική βλάβη από δημοσίευμα, το καλοκαίρι του 1981 με κυβέρνηση Γ. Ράλλη, ως δήθεν αντίδοτο στο φαινόμενο του “αυριανισμού”. Η εξουσία επανήλθε δεκαπέντε χρόνια μετά, με τον γνωστό “τυποκτόνο” νόμο Βενιζέλου 2328/1995, που οδήγησε στο άλλο άκρο. Φθάσαμε δηλ. στο σημείο να απειλούνται με οικονομική εξόντωση δεκάδες δημοσιογράφοι της ελληνικής περιφέρειας, από πανίσχυρους πολιτικούς και μεγαλόσχημους επιχειρηματίες, με μεγάλη επιρροή στις τοπικές κοινωνίες. Δεν μπορεί λ.χ. ένας υποψήφιος αιρετός, που καταποντίστηκε στις εκλογές, να απαιτεί από τον δημοσιογράφο χρηματική αποζημίωση, για την εκλογική ζημιά που υποτίθεται ότι υπέστη, ενώ το δημοσίευμα έγινε πέντε μήνες μετά τις εκλογές...
Με την εμπειρία τόσων χρόνων από την εφαρμογή του νόμου, μπορούμε να πούμε ότι ο νόμος αποδείχθηκε ατελέσφορος. Και ευτυχώς από μια άποψη, γιατί διαφορετικά θα άνοιγε την όρεξη στους κρατούντες για πιο απροκάλυπτες λογοκριτικές νομοθετικές ρυθμίσεις - με κίνδυνο να συρρικνωθεί ή και να ακυρωθεί η βασική κοινωνική αποστολή της δημοσιογραφίας. 
Όταν το 2005 η εφημερίδα μας  βρέθηκε στην δίνη μιας παρόμοιας δικαστικής περιπέτειας, παρενέβη αυθόρμητα ο έγκριτος δημοσιογράφος κ. Γεώργιος Βότσης και με άρθρο του στην “Ελευθεροτυπία” έθεσε τον υπουργό Δικαιοσύνης ενώπιον των ευθυνών του, για τον “τυποκτόνο” νόμο, που συντηρείται αλώβητος μέχρι σήμερα, με το αμείληκτο ερώτημα: “Ποιον προστατεύει η “βιομηχανία αγωγών” κατά δημοσιογράφων;


0 σχόλια:

Πρωτοσέλιδα Εφημερίδων

Δημοφιλείς αναρτήσεις