Του Δημήτρη Ιατρίδη

 Φαινομενικά η απόσταση που χωρίζει τις δύο αυτές ομόηχες λέξεις, είναι ελάχιστη.
Επί της ουσίας όμως αποτυπώνει μια πραγματικότητα που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια στο χώρο (και) των τοπικών μέσων ενημέρωσης.
Η εισβολή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στον χώρο της ενημέρωσης, δημιούργησε ένα άναρχο τοπίο, χωρίς φραγμούς και όρια που δεν διαφέρει σε τίποτε από μία πραγματική ζούγκλα!

Σ΄ αυτό συνέβαλε, βέβαια, η απουσία θεσμικού πλαισίου, που σκόπιμα απέφευγαν οι κυβερνώντες, για δικούς τους λόγους και άφηναν τα πράγματα στον χώρο των ηλεκτρονικών μέσων, να κυλούν ανεξέλεγκτα. Με σκοπό όταν έρθει το πλήρωμα το χρόνου να τα ποδηγετήσουν χωρίς ιδιαίτερο κόπο!

Από την πλευρά τους οι νεοεισερχόμενοι στον χώρο του τύπου, ξεκίνησαν με την αλλαζονία του νεοφώτιστου να αλώσουν τα κάστρα της Ιερουσαλήμ και να επιβάλλουν την δική τους κυριαρχία στην λεγόμενη “τέταρτη εξουσία”!

Μοναδικό όπλο τους η λασπολογία και η κατασυκοφάντηση των πάντων, πίσω από την ανωνυμία ή την ψευδωνυμία!
Με “έπαθλο” την επισκεψιμότητα των αναγνωστών τους!

Έτσι, από τα λήμματα των εφημερίδων και των περιοδικών, φτάσαμε μέσα  σε σύντομο χρονικό διάστημα, στα.... λύματα των blogs και του facebook. Με ενδιάμεσο σταθμό ορισμένα τοπικά ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, που είχαν προετοιμάσει, ως προπομποί, το έδαφος για την επέλαση των βανδάλων...

Η εύπεπτη “ενημέρωση” που προσφέρουν, με ειδήσεις της “κλειδαρότρυπας”, βρήκε γρήγορα απήχηση στα χημηλότερα επίπεδα ενός κόσμου που ικανοποιείται από τον διασυρμό της προσωπικότητας του άλλου και συμμετέχει με ανώνυμα σχόλια στην ιδιότυπη αυτή “ανθρωποφαγία”!

Άνθρωποι χωρις αναστολές και ηθικούς φραγμούς, έγιναν ξαφνικά ρυθμιστές της πολιτικής ζωής του τόπου υποβιβάζοντας όμως τον δημόσιο διάλογο σε πεζοδρομιακά επίπεδα, για να είναι διαχειρίσιμος από τους ίδιους.

Από την άλλη βρήκαν πρόσφορο έδαφος απέναντι σε άνευρες και ανίσχυρες τοπικές εξουσίες, για να επιβάλλουν την κυριαρχία τους, με την δύναμη της συκοφαντίας!

Κανείς δεν τόλμησε να ορθώσει ανάστημα απέναντι σ΄ αυτό το φαινόμενο που διαλύει τον  κοινωνικό ιστό και παραλύει τα αντανακλαστικά του κόσμου!

  Κι άν κάποιος δήμαρχος ή αντιδήμαρχος τολμήσει ν΄ αφήσει υπαινιγμούς για πιθανή προσφυγή στην Δικαιοσύνη, βρίσκεται αντιμέτωπος με το μπλογκ των... μπλογκς που επικαλείται την.... ελευθεροτυπία για να τον καθυποτάξει... και να τον εντάξει στον κύκλο των μεγάλων χορηγών του!

Υπήρξαν βέβαια και ορισμένες γραφικές περιπτώσεις, όπου οι δήμαρχοι εκτός από αφανείς “χορηγοί” των μπλογς, έγιναν και εμφανείς... ανταποκριτές τους, μεταδίδοντας ειδήσεις εκτός νομού,  με σκοπό την αυτοπροβολή τους!

Μετά την  “άλωση” της τοπικής αυτοδιοίκησης, ο επόμενος στόχος τους έγινε ο παραδοσιακός τύπος και ειδικά ορισμένες τοπικές εφημερίδες που τηρούν την δεοντολογία και δεν ενδίδουν στις σειρήνες της διαπλοκής.

Ευτυχώς εκεί υπήρξαν εστίες αντίστασης. Που προσέφυγαν στην Δικαιοσύνη για να υπερσπισθούν την τιμή και την υπόληψή τους απέναντι στην ισοπέδωση του διαδικτύου
Και ώ του θαύματος!
Οι “λύκοι” του διαδικτύου, έγιναν ξαφνικά “αρνάκια” του Θεού, ζητώντας ταπεινά συγνώμη, για όλα τα ανομήματά τους.

Τα δήθεν ανώνυμα σχόλια εξαφανίστηκαν, ως δια μαγείας, αποκαλύπτοντας την γύμνια της δημοσογραφίας που πρεσβεύουν...
Και χιλιάδες συμπολίτες μας ανακουφίστηκαν από τον βραχνά της μισαλλοδοξίας!

Ήταν μια καθαρή νίκη της Δημοκρατίας και της Ελευθεροτυπίας. Όμως ο πόλεμος συνεχίζεται...